YOL VE YÖN

SIFIR

Genç adam yağmurun şiddetini artırması ile hızla köşedeki kafeye girdi. Her zamanki geldiği kafede her zamanki köşesine oturdu. Üşümüş bedeni hafif sıcaklıkla ısınmıştı. Masanın ucuna koyduğu kitaplarına baktı, hepsi şiddetlenen yağmur nedeniyle ıslanmıştı. O an yüzü düştü ve sayfalarına baktı. Görüntü pek iç açıcı değildi. Oflayarak kitapları narince kapattı. ‘Kuruyunca düzelir’ diye düşündü kendi kendine. Yanına gelen garsondan bir çay söyleyip tekrar önüne döndü. Dışarıdaki yağmur durmazken içerideki sıcacık görüntü gülümsetti. Neredeyse bir yıldır bu kafeye geliyor, kitabını okuyup çayını içerek ayrılıyordu. Bazen de arkadaşlarıyla gelir, hoş sohbetler ederlerdi.

Gelen salep üzere bakışlarını dışarıdan çekti Akif. Çalışan yanından ayrıldığında önüne koyulan siparişin kendi siparişi olmadığını gördü. Etrafa baktı ama kimseyi göremedi. Önündeki salep yine de keyfini yerine getirdi. Hiç düşünmeden aldığı bardakla beraber kucağına düşen ufak bir kâğıt dikkatini dağıtan unsur oldu. Bardağı tekrar yerine koyup dizlerinin üstündeki kâğıdı aldı. Ufak bir not iliştirilmişti kâğıda ve açıp okuduğunda bir müddet şaşkınlıkla duraksadı.

“Üşümüş ellerinin arasına değecek bir ikramdır.”

Tekrar etrafa baktı, yine kimseyi göremeyince kâğıtla bakıştı. Kimden geldiğini bilmediği notu cebine iliştirdi. Şu an ısınan bedeni bir merakın altında titremişti. Reyonun arkasında duran çalışana baktı ama bu not kesinlikle ‘ondan değildir’ diye düşündü. Hem de ilgisizliği bu düşünceye itmişti Akif’i. Fazla üzerinde durmadan salebi yudumladı. Er geç kendini belli ederdi notun sahibi nihayetinde. Ve köşedeki defterinden bir not kâğıdı alıp kendisi de bir şeyler yazdı.

Böyle bir şey yazdığı için kendisine şaşırdı. Önce vazgeçmek istedi ama vazgeçmedi. Anladığı kadarıyla tanıdık biriydi.

Salebi içip kalktı ve hafiften kurumuş kitapları fark edince gülümsedi. Biraz önceki morali düzelmişti. Kaşe montunu giyip kasaya ilerledi. İkram olduğunu söyleyen çalışana kimin yazdığını sormadı. Elindeki kâğıdı hemen cam rafa koyup sessizce çıktı. Isınan bedeni tekrar üşümüştü ama şimdi duran yağmurun ardında kalan toprak kokusu huzurla gülümsetti.