YARSIZIM

Son Ölüm 

Bu son ölüm.
Son elveda.
Son defa haykıracağım sana olan sevdamı.
Sen yine umursamazca arkanı dönüp gideceksin.
Yağmur misali gözlerimden boşalan gözyaşlarımı görmezden gelip,
Öylece çekip gideceksin.
Son defa bak gözlerime.
Senden arta kalan canlı bir cenaze.
Meleğim derdim sana.
Oysa sen Azraildin.
Kal dememek için dilime mühür vuruyorum.
Binbir zorlukla tırnaklarımla kalbime kazıdığım seni
Şimdi de söküp atıyorum.
Canı cehenneme!
Seni bana hatırlatan gecelerin…
Şiirlerin,
Türkülerin,
Şarkıların,
Canı cehenneme.
Dilimin ucuna gelen zehirli sözcükleri söylemeyeceğim sana.
Ne zaman mutluluğa dair bir şiir yazacak olsan,
Gözlerim dolar.
Ben hiç mutlu olamadım ki!
Neyi nasıl anlatayım?
Dar ağacı kurulmuş.
İdam sehpasında yüreğim.
Son sözün nedir? Diye sorarlarsa bana,
Üzdüğü kadar üzülmesin derim.
Son nefesinde yine dua ederim sana.
Yüreğimde sevda yükü, gözlerimde yaş gidiyorum işte.
Benden önce can çekişiyor hayallerim.
Önce suretin geçer gözlerimin önünden.
Sonra tüm sevdiklerim.
Sessiz bir hıçkırık firar eder dudaklarımdan.
Kaybolurum karanlığın içinde.
Minarelerden sela sesleri duyulsun!
Bırakın dokunmayın Allah aşkına.
Mezarımın başında çocuklar yas tutsun.
Adıma şiirler yazılsın,
Türküler okunsun.
Gitmek en ağır suç sayılsın.
Son kurbanı ben olayım aşkım.
Seven, sevdiğine kavuşsun…

Tags: #şiir #yarsızım