HÜKÜM

                              TANITIM 

Ayakları odayı sabırsızca arşınlarken bir ileri bir geri ellerini sakallarına götürüp sıvazladı. Sakallarından ellerini çekerken eli burun kemerine gitti. Burun kemerini hızla sıktı. Karşısında kendinden ödün vermeden otoriter bir şekilde oturan kadına söylendi.

“Daye (anne) ben EVLENMEM.”

Kadın oturduğu yerde hareketlenirken biraz sonra ayağa kalktı. Ayakta duran oğlunun yanına gitti. Ve karşısında durdu. Gözlerini oğluna kenetleyip

“Evlenip evlenmeyeceğini sormadım. Evleneceksin. Hemde iki gün içerisinde.”

“Ben yengemi karım yapmam. Bunu anlayın.”

“Sen Civan Hükümdar evleniyorsun. Hüküm verildi. Töre böyle uygun gördü sana da uygulamak kaldı. Kendini bu gerçeğe alıştır. Yengem deme karın olacak kadına. Bir daha kulaklarım işitmeyecek o sözü.”

Genç adam elini göğsüne üç kez hızlıca vurdu. Annesinin gözlerine bakıp hiddetle söyledi cümlelerini.

“Ben o kadını yatağıma alıp koynuma sokmam bunu bilesin. Ben Civan Hükümdarım. Böyle bir şerefsizliği abimin ölüsüne yapmam. Bana bunu yaptırmanıza da izin vermem Dildar Hatun.”

Genç adam söylediklerinin ardından kapıdan çıkıp gidecekken annesinin sesiyle durduruldu.

“Oğul yapmazsan hükümdarlığı kaybedersin.”

Bu hikayeye başlayacak olanların öncelikle buraya bir tarih bırakmasını istiyorum ve sonrasında ise sabırla bu hikayeyi okumaya devam etmesini içtenlikle temenni ediyorum. Hayat her zaman gül bahçesinden ibaret değildir. Gül bahçesine ulaşmak için ise dikenli, çakıllı yollardan geçmek gerekir. Bu hikayeyi yarım bırakırsanız bu sizin tercihinizdir ama son bölüme kadar okumaya devam ederseniz kah gülüp kah ağlayarak bütün duyguları bir arada yaşayabilirsiniz. Çünkü zorluklardan sonra kolaylık, acılardan sonra mutluluk vardır. Evin ve Civan’ı yarım bırakmayın, tamamlayın. Sizden ricam budur. Keyifli okumalar diliyorum 🙂