Ertesi gün verdikleri teklifin kime çıkacağı belli oldu. Bünyamin Bey’in verdiği teklif kabul edilmiş, Talip Bey’in verdiği teklif makul bulunmamıştı.
Talip Bey, verdiği teklifin kabul edilmemesini içini yedirememişti. Bu yüzden de adamlarıyla beraber Bünyamin Bey’in kaldığı odayı bastı. Onu uyuduğu yatağından zorla kaldırdı. Adamları ellerindeki silahları kafasına tuttu.
Bünyamin Bey, kafasına silah dayanmasına rağmen hiç korku belirtisi göstermiyordu. Bu durum Talip Bey’in ve adamlarını iyice çileden çıkardı. Adamlarından biri silahın kabzasıyla onu kafasına vurup bayılttı.
O bayılınca Talip Bey, orada bulunan bir sandalyeye bağladı. Ardından adamlarına onu ayıltmaları için emir verdi. Adamları aldıkları emir üzerine bir sürahi dolusu suyu başından aşağıya boşalttılar.
Bünyamin Bey, sürahi dolusu suyu yiyince kendine geldi ve sandalyeye bağlı olduğunu gördü. Debelenip kurtulmaya çalıştı ama buna muvaffak olamadı.
Talip Bey, onun debelenmesini kahkahayla izledi. Gülmesi bitince ona:
‘Bünyamin Bey, ben sana demiştim bu işe girme diye. Bak girdin başına neler geldi’ dedi sinir bozucu bir ses tonuyla.
O bağlı olmasına rağmen metanetini hiç kaybetmiyor, korku belirtisi göstermiyordu. Bu durum ise Talip Bey ve adamlarını oldukça çileden çıkarıyordu.
Bünyamin Bey, kafasını kaldırıp Talip Bey’e acır gibi baktı. Ardından onlara ‘Size sadece acıyorum’ dedi, olumsuz bir ifadeyle. ‘Evet, acıyorum çünkü benim gözümde zavallısınız. Kendinizi güçlü zannediyorsunuz, ama unutmayın ki bir insan kendini güçlü hissederek kibirlendiği andan itibaren düşmeye başlar. İşte bundan dolayı size acıyorum’
Talip Bey, onu duymayacak kadar kibirliydi. O kadar ki karşısındaki kişiyi böcek gibi görecek kadar kibirliydi. Bu da onu hatalara sürüklüyordu. Fakat kibrinden dolayı hatalarını bile göremiyordu.
Tags: #din #aşk #İslam
