Ben Erva. İsmimden de karakterimi tanımlayabilirsiniz aslında. Çok güzel, genç anlamına geliyor adım. İsmimin özelliklerine gelirsek dürüst, güçlü, masum ve çekici. Kesinlikle ismimle çok uyuşuyoruz. Babama kalırsa bu özelliklerin arasına savurganlık da eklenmeliymiş. Savurgan değilim ben, alışveriş konusunda cömert biriyim sadece.
Şimdi ise elimde törpüyle babamın çalışma odasında beni azarlaması için gelmesini bekliyorum. Babam o kadar çok çalışıyor ki çalışma odasına gelip burada çalışamayacak kadar meşgul bir adam. Hayatına neşe katıyorum diye o da biraz bana katlanmalı bence.
Babam bir hışımla odaya girdiğinde irkilsem de tırnağımı törpülediğim için tepki göstermedim. Etime geçtiğinde canımı yakıyordu, her şeye katlanırdım da bu acıya asla! ”Sadece bir saat dedin Erva! Bir saat içinde mağazayla ortaklık imzalasan böyle bir fiyat çıkmazdı karşına.” Dudağımı büzdüm, kesinlikle abartıyordu.
Hem nerden malum böyle bir şey yapmadığım! Harcamalarımda ne aldığıma bakıyordu sanki.
”Evde sadece iki oda senin kıyafetlerin ile dolu. Taktığın takıyı, giydiğin ayakkabıyı saymıyorum bile. Senin bir saatte harcadığın parayla, bir insan tüm ömrünü geçirebilir farkında mısın?” Hepsi birbirinden şık ve tasarım kıyafetlerdi. Bir an önce beni bırakmasını ve onları giymeyi istiyordum. Aklıma gelen kırmızı kareli etek ile gözlerimin ışıldadığına yemin edebilirim.
Babam elimdeki törpüyü çekip boğazıma dayadığında bakışlarımı gözlerine çevirdim. Bu kadarı da fazlaydı ama. İki parça kıyafet almayla fakirleşecek hali yoktu ya. ”Mirasının tek sahibini öldürsene baba, ne duruyorsun?” Derin bir nefes verip törpüyü gelişigüzel bir yere fırlattı. ”Ne zaman akıllanacaksın sen?! Ben ne zaman sana güvenip işleri sana devredeceğim?”
Düşünüyormuş gibi yapıp elimle çenemi ovuşturdum. ”Haftaya çarşamba cilt bakımım var, perşembeye ne dersin? Kusursuz bir şekilde ilk adımımı atmış olurum.” Çene kaslarının kasılmasıyla fazla üzerine gitmemeye karar verdim. Sonra şov olsun diye kredi kartlarımı elimden alıyordu.
Ellerini beline koyup derin bir nefes verdi. Yüzünü ovarken bir şeyler düşünüyor gibiydi. Ayağa kalkıp saçlarımı geriye attım. ”Ben odama gidiyorum, törpüm sende kalabilir. Aynı modelinden bende çok var.” dedim gülümseyerek. Ona göz kırpıp öpücük attım. Karşılık olarak bana ters bir bakış attı, ilgilenmedim. ”Bu akşam yemekte seninle konuşacaklarım var.”
”İş için bile olsa Ferit denen o adamla evlenmem baba, kapatmıştık bu konuyu. Zeka seviyesi değil de yaşı artıyor onun, sevmiyorum öyle insanları. Onun aklı sadece kadınların iki bacağının arasında.”
”Hey! Baban var karşında, kullandığın kelimelere dikkat et.” diye hiddetlendiğinde dudağımı büzdüm. ”Ama baba…” diye az önceki halimden eser kalmayıp kedi gibi sokuldum babama. Ellerimi beline koyarken çenemi de omzuna yerleştirdim. ”Bunları sana anlatmayacağım da kime anlatacağım? Yerin dibine batsın onun şirketi.” Omuzundaki çenemi kaldırıp yüzüne baktım.
”Bazen çok açgözlü olduğunu düşünüyorum. Zaten zenginiz, daha da zengin olmak istesek bunu tek başımıza da yapabiliriz. Neden o adamla şirketini birleştirmeyi bu kadar istiyorsun?” Ellerimi belinden çekip kapıya doğru ilerledim. Birazdan söyleyeceklerimi düşünürken gözlerim dolmuştu. ”Sen resmen kızını başka bir adama satıyorsun baba.” Kapının kulpunu tutarken çıkmak yerine bir şey söylemesini bekledim. Böyle çıkmamı istemeyecek, iyi kötü bir şey söyleyecekti.
”Konu Ferit değil Erva, seninle konuşacağım başka bir mesele var.”
Gözümden bir damla yaş düşerken burnumu çektim. Babam yanıma gelirken kapıyı açıp dışarı çıktım. Hızla kendi odama gelip kapımı kilitledim. Makyaj masamın üstünden bir peçete alıp sahte gözyaşımı makyajımı bozmayacak şekilde sildim.
”Bu aralar ağlarken daha gerçekçiyim sanki, babam gerçekten üzüldüğümü düşünüyor. Neyse, umarım beni ne duruma düşürdüğünün farkındadır.” Maskaramı alıp tekrar sürerken aynadan tırnaklarıma baktım. ”Hangi renk oje sürsem?”
Bölüm hakkındaki düşünceleriniz?
Karakterler hakkında düşünceleriniz?
Erva?
Erva’nın babası?
Ferit?
