Dilruma

1. Bölüm

Büyük bir neşeyle kalkmıştı bu sabah dilruma bu neşesinin sebebi  bugün abisi’nin  geliyor olmasiydi. Çok özlemişti abisini üniversite okumak için urfaya  gitmişti abisi  Dilruma hemen yataktan kalkarak lavaboya gitti işlerini hallederek odaya girdiğinde ilk balkona çıkarak sevdiği istanbul kokusunu içine çekti seviyordu istanbulu ne kadar büyük trafiği çok olsada onun yaşayıp büyüdüğü yerdi istanbul annesinin sesini duyunca arkasına dönerek odaya girdi.

“Dilruma bugün abin gelecek ve sen hala odandan çıkamadın üzerini giy ve bana yardıma gel akşama bir sürü hazırlık yapılacak ” dedi ve odadan çıktı zühre hanım .

Dilruma annesinin arkasından göz devirerek krem rengindeki gardirobunu açtı. Dolabının içine soyle bir bakarak ne giyeceğini düşündü. Gözleri pencereden dışarıya kayınca havaların git gide soğuduğunu düşünerek mavi bir kazak ve lacivert bir pantolan çıkartarak giyindi. Siyah saçlarını maşasıyla hafif dalgalandirdi hafifte makyaj yaparak odasından çıktı. Istanbul da iki katlı sahile yakın bir evde annesi babası ve abisiyle yaşıyordu dilruma daha 19 yaşındaydı. Babası rıza bey emekli  öğretmen annesi zühre hanım ev hanımıydı. Abisi can  ise 22 yaşında   üniversite okumak için urfadaydi. Dilruma okumak istememiş bir kafede garsonluk yapıyordu. Dilruma  hazırlanıp odasindan çıktı  mutfağa geldiğinde babası herzamanki gibi baş köşede gazete okuyor annesi ise çayları dolduruyordu. gulumseyerek  yanlarına giderek babasını öptü

“Günaydın benim çekirdek ailem” dedi rıza bey kızına bakarak gülümsedi zühre hanım dilruma’nın da çayını doldurarak rıza beyin sağ tarafına oturdu.

“Bugün kafeye gitmeyeceksin degilmi dilruma abin bugün geliyor ” dedi dilruma ağzına zeytini atarak

“Gitmeyeceğim zühre sultan evdeyim” dedi zühre hanım kızının ona zühre sultan demesini seviyordu gülümsedi.

“Ozaman hemen kahvaltı yapılıyor ve ev işlerine başlanıyor kucuk hanım “ dedi.

dilruma annesini başıyla onaylayıp kahvaltisina  kaldigi yerden devam etti rıza bey çayını bitirince gazetesini katlayarak ayağa kalktı ne kadar emekli öğretmende olsa hala öğretmenlik yapıyordu. Zühre hanım ve dilruma rıza beyi kapıda uğurlayarak işlere başladılar…

Dilruma   elindeki son işi de bitirerek yorgun bir şekilde koltuğa attı kendini bütün gün dip bucak temizlik yapmış ve yorulmuştu. Zühre hanım dilruma’nin yorgun halini gorunce gülümsedi küçük yaşında öğretmişti ona temizlediği ve yemek yapmasını dilruma annesinin ona baktığını hissetmiş gibi ona bakarak gülümsedi.

“Temizlik bitti zühre sultan ” dedi ve aklına gelenle neşeli bir şekilde

“Abim sütlacı sever akşama sütlaç yapayım ” dedi. Zühre sultan gulumseyerek

“Yemekler hazır sende tatlıyı yapınca herşey tamam olacak ” dedi. Dilruma koşarak mutfağa girerek sütlaç ‘a başladı…

Zühre hanım oğlunun odasina hiç dokunmamış bıraktığı gibi kalmıştı oda sadece temizliği yapılıyor eşyalara bile dokunmuyorlardı. Dilruma arada abisiyle konuşurken onu sınır etmek için

“Odan benim kütüphanem oldu bugün eşyaları attım ” desede can onun şaka yaptığını bildiği için ses çıkarmazdı.

Dilruma sütlacı bitirmiş ve soğuması için dolaba koymuştu. Zühre hanım kızının becerikli halini begeniyordu eli çabuk ve hızlıydı. Ne iş verilirse verilsin hızlı ve güzel bir şekilde yapardı. Rıza bey eve gelerek can ‘ın gelmesine bir saat kaldığını  ve onu otagarda karşılayacağını söylemişti. Dilruma hemen atılarak

“Baba bende gelebilirmiyim?” Diye sordu.  rıza bey kızını başıyla onaylamış ve hazırlanarak evden çıkmışlardı. Dilruma heycanliydi abisini  görecekti ne kadar telefonda konuşsalarda onlara yetmemişti. Otogar evlerine uzak olduğu için bir saatte gelmişlerdi. Dilruma hızlıca arabadan inerek karşısında gördüğü abisine  doğru koştu ve boynuna atladı. Can dilrumayi kahkaha   ile kucaklayıp döndürmeye başladı küçük kardeşi büyümesine rağmen hala küçüktü. Dilruma hızlıca abisinden ayrılarak

“Hoşgeldin abicim ” dedi ve tekrar sarıldı. Can gulumseyerek

“Hosbuldum kardeşim ama bırakmazsan eve sağ degil ölü gidecegim ” dedi. Dilruma abisinin sözüyle hızlıca ayrılarak gülümsedi.

“Kötüye birsey olmaz ” can gülümsedi. Rıza beyde yanlarına gelince can babasının elini öperek sarılırken dilruma abisinin yanındaki kızı fark etti ve gulumseyerek

“Merhaba ben dilruma ” dedi kiz utangaç ve çekingen bir şekilde elini uzatarak

“Bende samira ” dedi dilruma kızın ismini beğenmişti kendisinin ismi gibi değişikti ismi samira rıza beyin’de elini öpmüş ve Can ‘ın yanına geçmişti dilruma ve rıza bey can’a soru dolu bakışlarla bakmışlardı bu kızın kim olduğunu merak ediyorlardı. Can onların  soru dolu bakışlarına bakarak samira’nin elini tuttu.

“Evde herşeyi anlatacağım ” dedi. Rıza bey başıyla onaylayıp arabaya doğru giderken üçüde onu takip ediyordu…

Eve geldiklerinde zühre hanım oğlunu gorunce sarılmış ve ağlamıştı özlemişti oğlunu oğlundan ayrılınca fark etti samiray’ı 

“Sende hoş geldin kizim ” dedi sevecen sesiyle samira utanarak

“Hoşbuldum  efendim ” dedi zühre hanım kızın utanmasina gülümsedi masum bir kızdı.

Dilruma neşeli sesiyle

“Hadi sofraya geçelim yemekler soğumasın ” dedi ve abisine bakarak

“Hem sutlaç’ta var ” dedi can sütlacı duyunca hemen masaya koşmuş ve babasının sol tarafına oturmuştu onun bu hâline samira da dahil hepsi gülmüş ve masaya oturmuşlardı. Yemek boyunca kimse tek bir kelime açmamıştı samira utandığı için birsey yiyemiyordu can onun bu halini gorunce gülümsedi ve eğilerek

“Utanmana gerek yok canım ailem öğle şeylere birsey demezler ” dedi. Samira canin söyledikleriyle ona bakarak gulumsedi.   Dilruma bu kızı sevmişti sürmeli gözleri kendisinin gibi siyah saçları ve gül yüzü bu kiz çok güzeldi ve abisiyle mutluydu.

Yemekler yenmiş dilruma ve samira masayı toplamıştı zühre hanım ve dilruma ne kadar yapma deselerde samira onları dinlememiş ve yardım etmişti. Şimdi ise çaylar iciliyordu ve bütün bakışlar can ve samiradaydi. Can samira’ya bakarak ailesine döndü

“Samira benim evleneceğim kiz baba ” dedi rıza bey gulumseyerek oğluna bakti.

“Orası belli oğlum ama burada senin yanında ne işi olduğunu merak ediyoruz ” dedi. Can sıkıntıyla samira’ya baktı ve tekrar konuşmaya başladı.

“Biz samirayla kaçtık baba ” dedi. Onun bu dediği ile ailesi gözlerini sık etkisiyle açmış ona bakıyorlardı.

“Nasıl kaçtınız oğlum ” dedi rıza bey can sevdiği ne kısa bir bakış atarak babasına bakti.

“Samira urfada bir aşiretin kızı babası onu başkasıyla evlendirecekti ve bunu duyunca hiç birşey düşünmeden kaçtık ve buraya geldik ” dedi. Rıza bey sıkıntıyla nefes verdi oğlu çok yanlış birsey yapmıştı.

“Gider isterdik oğlum ama çok yanlış yapmışsın dedi.Can samira’nin elinden tutarak sıktı.

“Biz sadece sevdik baba sadece sevdik ” dedi dilruma abisine bakti gerçektende abisi bu kızı sevmişti bakışlarından belliydi. Rıza bey oğluna bakti sevdiği belliydi

“Peki ne yapacaksınız?” Dedi  sıkıntıyla can babasınin sesindeki sıkıntıyı anlamısti ama can’ın cevabı netti.

“Evlenecegiz”…

2.bölüm

Can’ın dedigi ile öylece kaldilar Rıza bey  derin bir nefes alarak onayladı onu Sevgileri gozlerinden belliydi can sevinçle babasına sarılarak elini öptü. Samira utanmışta olsa oda öptü rıza bey’ in elini.
Zühre hanım ise  gelinini kendine cekerek  sarıldı içtenlikle o artık onun kızıydı can ve dilruma nasılsa samira’da  öyleydi. Dilruma abisine sarılmış ve arkasından samira’ya sarılmıştı.  Şuan Ne kadar mutlu olsalarda rıza bey kötü şeyler olacağını biliyordu…

Urfa’da ise karahan konağında işler karışıktı. Samiranin kaçtığı ogrenilmis  küçük abisi ferhat deli gibi etrafta dönüyor onları bulduğu yerde öldüreceğini söylüyordu. Babası davut bey ise artık samira adında bir kızı olmadığını onun için öldüğünü  söylüyordu.
Büyük abisi berzan ağa’nın ise olanlardan haberi yoktu taki eve gelip kardeşi ferhatı sınır küpün’de görene kadar

“Ne oluyor burada ferhat neden bu kadar sinirlisin?” dedi  ferhat abisi’nin sesiyle ona dönerek

“Samira kaçmış abi”  dedi

berzan aga duyduklarıyla şaşkındı onun gözü gibi sevdiği kız kardeşi kaçmıştı töreleri bile bile kaçmıştı. Berzan aga elini yumruk yaparak bagirdi

” Ne demek kaçtı? Kiminle kaçtı? ” ferhat abisi’nin bağırmasıyla hemen abisi’nin yanına gelerek

“Can diye bir çocukla istanbula kaçmış elimde sadece bu bilgi var ” dedi berzan sinirle kardesine bakarak

“Adamlara soyle hazirlansinlar akşam istanbula gidiyoruz “

Dilruma heycanliydi abisi evleniyordu. Karşısındaki kıza bakarak gülümsedi.

“Heyecan var mı?” Dedi samira dilruma’nin sesiyle ona baktı ve  gülümsedi.

“Evet var  ” diyebildi sesinden bile belliydi heyecan’ı

Ailecek konuşulmuş yarın nikah kiyilacakti. Dilruma samiradaki durgunluğu anlayarak elinden tuttu.

“Ne düşünüyorsun? ” Diye sordu. Samira derin bir nefes alarak

“Ailemi kesin öğrenmişlerdir ve karar verilmiştir ” dedi. Dilruma merakla

“Ne kararı bu ? ” dedi samira gözlerini dilruma’ya çevirdi.

“Ölüm ” dedi dilruma duyduğu ile  butun vucudu buz kesmişti  can almak bu kadar kolaymiydi?.

“Ö…ölüm mü?” Dedi titreyen sesiyle samira başını salladi.

“Bu kadar  kolay mı? iki insanın canini kiymak?” dedi

“Urfa adetleri için kolay” dedi samira.
Dilruma ne diyeceğini bilemedi böyle şeylerin hala devam ediyor olmasına hem şaşırmış hemde canı sıkılmıştı…

Berzan aga bütün adamları toplamış istanbul’a gelmiş karahan otelde herzamandaki odasındaydi.  Ne yapıp edip onları bulacaktı. Ferhat elindeki dosyalarla odaya girdiğinde abisinin boydan boya olan camın önünde manzaraya baktığını gördü.

“Abi ” dedi kendisinin olduğunu belli etmek için berzan arkasını dönerek ferhat ‘a bakti.

“Buldun mu? onlara dair bir iz?” dedi. Ferhat elindeki dosyayı kaldırarak

“Herşey bu dosyada abi “

Berzan aga dosyayı eline alarak incelemeye başladı can denilen çocuğun bütün bilgileri vardi…

Bütün dosyayı incelemiş can’la   ilgili bütün bilgilere sahipti ev adresinden tut dilruma’ya kadar her bilgi vardi dosyada dilruma ismi  hoşuna gitmişti berzan ağa’nın dosyayı kapatarak kardeşine bakti.

“Iki üç adamı evin önüne gönder dışarı çıktıkları anda haber etsinler ” dedi. Ferhat abisine tamam anlaminda başını sallamış ve odadan çıkmıştı. Berzan aga ise tekrardan dosyayı  açarak dilruma ile ilgili yazan bölümü okumaya başladı.
Bu kızı merak etmişti. Neden ettiğini de bilmiyordu…

Sabah olmuş dilruma herkesten once kalkarak güzel bir kahvaltı hazırlamıştı. Bugün abisinin nikahı vardi belki herşey düzelince düğünde yaparlardı. Zühre hanım kızının kahvaltıyı çoktan hazırlamış olduğunu gorunce gülümsedi

“Günaydın kizim ” dedi zühre hanım dilruma annesi’nin sesiyle  gülümsedi.

“Sana da zühre sultan ” dedi. O arada abisi ve yengesi gelince gulumseyerek çayları doldurdu.

“Kizim büyüdün ama hala şu ayicikli pijamadan kurtulmadin” dedi can kardeşini süzerek dilruma ilk kendi ustune baķmis sonra ise abisine bakarak  dil çıkartmıştı.

“Ne ben seviyorum bir kere  ” demeyi de unutmadı  can onun cevabiyla gözlerini devirincegulumseyerek  yerine oturdu. Can kardesin’den bakışlarını çekerek masaya baktı ama ekmeğin olmadığını görünce

“Ekmek kalmamış   ben alıp geleyim ” dedi ve ayağa kalktı samira’da  can gibi ayağa kalkarak

“Bende seninle geleyim ” dedi. Can sevdiği kıza gulumseyerek başıyla onayladı. Zühre hanım ve dilruma onların bu halini tebessümle izliyorlardı. Onlar evden çıkınca dilruma aklına gelenle hemen kalktı. Ve kapıya koştu zühre hanım kızı’nın bu haliyle merakla bağırdı.

“Kizim ne oldu?” dilruma kapıyı açarak

“Simit almasıni soyleyecegim anne” dedi ve dışarı çıktı çıkmasıyla abisi ve yengesinin zorla bir arabaya bindirildiğini gördü. Ne kadar bağırsa da onlara yetişememişti hızlıca eve girerek babasının arabası’nın anahtarını   alarak hızlıca arabaya bindi.  rıza bey o gün dersi olmadığı için geç saatte uyanacaktı.

Telaşlıydi dilruma bunların kim olduğunu  abisi ve yengesin’den ne istediklerini bilmiyordu.
Araba ormanlık bir alana girince dilruma’da arkasından ormana girdi gittikçe korkuyordu. Abisi ve yengesi için korkuyordu. Araba başka bir arabanın yanında durunca araba’yı görülmeyecek bir yerde durdurarak indi.
karşısında ki adamlar abisi ve yengesini zorla arabadan indirip bir tane adamın karşısına getirdi. Dilruma onları duyabilmek için biraz daha yaklaştı şimdi onları daha iyi görüp duyabileceği ama o anda yengesi’nin dediği ile  öylece kaldı.

“Abi ” yengesi’nin söylediği ile dilruma bu karşısında ki adam’ın samiranin abisi olduğunu ve onlara ne  yapacağını anlamiştı.

İkisini’de öldürecekti.

Gözleri Karşısında ki adama kaydı  dilruma’nın sinirliydi.

“Töreleri bile bile ölümü kabul ederek kaçtın samira bizim boynumuzu yere egdirdin”   diye bağırdı berzan aga samira gözlerindeki yaşlarla

“Sevdim abi sadece  sevdim” dedi.  Can sevdiği kızı ağlarken gorunce

“Ağlama sevdigim” dedi.  Berzan aga sanki onları duymuyordu siniri onun bütün duyularını kapatmıştı.

“Sen kaçarak ölümü hak ettin samira hem sen hemde bu şerefsiz ” dedi

“Ağzını topla! ” dedi can sinirle berzan aga  alay eden sesiyle

“Ne oldu erkekliğin mi tuttu yoksa? ” dedi. Can sinirle  berzan ağa’nın üstüne doğru geliyordu ki berzan ağanın adamları onu tuttular. Berzan aga tekrar kardesine bakarak

“Herkes yapar ama benim kardeşim yapmaz bizim boynumuzu yere indirmez dedim ama sen indirttin  ” dedi ve silahını çıkartarak iki sevgiliye tuttu. Gözü dönmüştü berzan ağa’nın dilruma hizlica   koşarak iki sevgili’nin önüne geçti.

“Onlara hiçbir şey yapamazsin!” dedi  berzan aga Karşısında ki kızla öylece kaldı  o iki kahve gözlerde kaldı.
Hızlıca kendine gelerek kaslarını çattı. Can korkuyla kardesine bakti.

“Dilruma?”

Demek dilruma buydu can’in kiz kardeşi

Dilruma abisi’ni hiç duymadan Karşısında ki adama bakti.

“Onlara hiçbirşey yapamazsın! ” dedi berzan aga alay eder gibi baktı.

“Buna sen mi karar vereceksin?” diye sordu. dilruma’yı inceleyerek Karşısında ki kiz ayicikli pijamayla ona meydan okuyordu. 

dilruma berzan ağanın gözlerine  baktığında kendini incelediğini fark etti kendine soyle bir bakınca hala ayicikli pijamayla olduğunu gördü pek umursamadı bakışları tekrar berzan ağa’daydı.

“O öldürmek istediğin kişi senin kiz kardeşin  ve yaptığı hata değil o sevdiğine kaçtı sevdi ” dedi berzan aga karşısında ki kızın kendinden emin cumleleri’yle kaşlarını catarak 

“Ne yapacağımı sana sormayacağım küçük çekil önümden ” dedi  dilruma sinirle kaşlarını daha çok çatarak

“Ne duygusuz bir adamsın görmüyor musun? gözlerindeki aşkı tabi kime diyorsam öldürmeye meraklı bir adam aşkı göremez. ” dedi.

Berzan aga sinirle dilruma’ya yaklaşarak silahı arnına dayadı. Can sinirle bağırdı.

“Sakın ona birsey yapayım deme sakın onun saçının teline dokunma! ” dedi. Berzan aga adamlarına baktiginda adamları can’a bir yumruk attılar berzan aga dilruma’ya bakarak

“Seni şurada tek kurşunla öldürürüm ” dedi. Dilruma korkusuzca

“Hadi adamsan öldür sen elindeki silaha adamalarina güvenen birisin onlar olmazsa sen bir hiçsin ” dedi

berzan aga silahı indirerek arkasını döndü kızın gözlerinde tek bir korku bile yoktu.

“Ne oldu gerçekleri duymak ağrına mi gitti ?” dedi berzan aga sinirle dilruma’ya dönerek tokat attı.

“Kes sesini “diye bağırdı.

can sinirle berat ağa’ya doğru gitsede adamlar tutuyordu. Dilruma yanağını tutarak tekrar berzan ağaya bakti.

“Sizin gücünüz ancak kadınlara yoksa hiçbirşey degilsiniz” dedi.
Bu kızın her soyledigi  ile siniri daha çok yükseliyordu berzan ağa’nın dilruma tiksinir gibi bakarak

“Onları bırak” dedi  berzan aga onun bu cümlesiyle kahkaha attı.

“Boyundan büyük işlere karışma küçük ” dedi dilruma bu adamdan nefret etmişti.

“Onlar birbirlerini seviyorlar ” desede Berzan aga için karar belliydi  öleceklerdi. Başka bir çaresi yoktu

“Karar belli ölüm emri verildi ” dedi ve tekrar silahı can ve samiraya cevirdi samira ağlıyordu. Dilruma bakislarini berzan ağadan çekmeden seslendi.

“Ağlama yenge hiçbirşey olmadan buradan gidecegiz ” berzan aga bu kızdaki cesarete hayran kalmıştı aklına gelenle silahı indirdi ve yüzüne herkesin hayran olacağı ama dilruma’nin tiksindiği gülümsemesini takınarak  hepsinin şok olacağı o kelimeleri söyledi.

“Ya benimle evlenir abini ve yengeni kurtarırsın ya da ikiside burada ölür ya kan ya BERDEL olacak”

3. Bölüm

Dilruma şaşkın bir şekilde berzan ağaya bakti bu adam ne demişti öyle kendisiyle evlenmesini mi? söylemişti. Dilruma’nin bu hali hoşuna gitmişti berzan ağa’nın o kahveler açıkça belliydi. Dilruma kendisine  eğlenir bir biçimde bakan berzan ağaya kahkaha ile karşılık verdi bu adamın dediği anca şaka olurdu.
Berzan aga dilruma’nin gülmesiyle kaşlarını çatmıştı. Dilruma zorda olsa kahkahasinı durdurarak

“Şaka güzeldi” dedi berzan aga ciddi bir sesle

“Şaka yaptığı mı kim söyledi küçük ” dedi.  Dilruma adamın ciddi sesiyle  az önce söyledikleri’nin şaka olmadığını anladı
Bu adam kendini ne sanıyordu.

“Sen ne dediğinin farkında mısın?  be adam ” dedi sinirle berzan aga dilrumanin böyle bir cevap vereceğini tahmin ediyordu.

“Farkındayım küçük hanım ya teklifimi kabul eder benimle evlenir urfaya gelirsin yada abin ve samiraya elveda dersin”

“Seninle ölsem evlenmem ” dedi dilruma sinirle  bu adamla evlenemezdi.

“Sen bilirsin ” dedi ve silahı tekrar iki sevgiliye tuttu berzan aga  dilruma ne yapacagini  bilmiyordu tek bildiği bu adamın gözünü kırpmadan abisi ve yengesini öldüreceğiydi. Berzan aga silahın emniyetini açtı ve göz ucuyla dilruma’ya bakti. Dilruma emniyet sesini duyunca bir abisine birde karşısında elinde silahla olan berzan ağaya eğer bir karar vermezse ikisinide vururdu.

“Tamam biraz zaman ver düşünmem için ” dedi dilruma  berzan aga aldiği cevaptan memnun olmuş gibi gülümsedi silah’ı tekrar beline koyarken

“Yarına kadar müsade yarın cevabını almaya geleceğim ” dedi.

Dilruma şaşkın bir şekilde

“Yarın’a kadar mi?” Dedi yarın’a kadar  düşünemezdi. Berzan aga başını sallayınca  sinirle soludu

“Yarın’a kadar düşünmem imkansız bir hafta düşünmeliyim ” dedi bir hafta’da anca kendini böyle bir teklife alıştırırdı.

“Yarın ‘a kadar küçük hanım yarın ya olumlu ya olumsuz bir cevap bekliyorum ” dedi

Dilruma ne yapacagini bilmiyordu berzan aga adamlarına bir işaretle can ve samira’yi biraktirmisti.

Can sinirle kardeşini ve sevdiğinin elini tutarak arabaya götürdü. Böyle bir teklifi kabul ettirmeyecekti sonucunda kendi canida olsa kabul etmeyecekti kardeşi.

Eve gelene kadar kimse tek kelime konuşmadı eve geldiklerinde üçüde sessizdi rıza bey ve zühre hanım bu suskunluğu anlamamış onlara bakıyorlardı. Can sıkıntıyla nefes vererek

“O teklifi kabul etmeyeceksin dilruma ” dedi dilruma abisine bakmakla yetindi sadece rıza bey oğlunun yanına gelerek

“Ne teklifi? “dedi. Can sinirle ellerini saçından geçirerek

“Ekmek almaya çıktığımızda samiranin abisi’nin adamları bizi kaçırdı o anda dilruma görmüş ve bizi takip etmiş bizi bir ormana götürdüler ve abisi oradaydı bizi vurmak için silahı bize tuttu o anda dilruma çıkarak önümüze geçti bizi korudu samira’nin abisi ise bizim canımız üzerine onunla evlenmesini söyledi BERDEL mi ne ondan olacakmış eğer teklifi kabul etmezse bizi öldürecekmiş ” dedi.

“Böyle bir şey asla olmayacak ” dedi rıza bey sinirle o biricik kızını kimseye veremezdi. Dilruma babasını ilk defa böyle görüyordu.

“Bu teklifi kabul edeceğim baba yoksa abimi öldürecek ” dedi.  korku ve üzüntü dolu sesiyle  Rıza bey kızı’nın sözüyle  sinirlendi.

“Olmayacak diyorsam olmayacak dilruma hemen çıkıp eşyalarınızı toplayın gidiyoruz ” dedi

“Nereye ?” dedi zühre hanım  onunda gözlerinde korku ve uzuntu vardi hangi anne iki evladını kaybetme durumunda üzülüp korkmazdı.
rıza bey karısına kısa bir bakış attı

“Antalya’ya kardesimin yanına gidelim orada kalırız bir süre ” dedi. Hepsi rıza bey’i  başlarıyla onaylayarak eşyalarını toplamak için ayağa kalkmıştı ki cam bir anda kırılıp taşa sarılı bir kağıt fırlatıldı içeri hepsi korkuyla başını egseler bile kağıdı dilruma görmüştü hemen eline alarak okumaya başladı.

“Sakın bir yere kaçayım deme küçük her tarafa adamları’mi koydum kaçamazsın !” yazıyordu.   Rıza bey yazanlarla daha çok sinirlendi bir tarafta kızı öbür tarafta oğlu vardi ikiside canıydı hangisinden vazgecebilirdi ki.
Günün geri kalanın’da  Biraz daha konuşulmuş  dilruma ne cevap vereceğini hala bilmiyordu bir tarafı hayir de desede obur tarafı hayir dersen abin ve yengen ölecek diyordu.  Sabaha kadar düşündü dilruma ne cevap vereceğini sabah’a karşı  uyumuştu.

Berzan aga ise bütün gece dilruma’yi  düşünmüştü kendinden emin konuşması korkusuzlugu etkilemişti berzan ağa’yı hele ki o kahve gözler başını sağa sola salladi berzan aga o kızı neden bu kadar düşünüyordu?. Cevabını merak etmiyor değildi ama emindi kabul edecekti eğer canini hiçe sayarak silahın önüne atlıyorsa abisine değer veriyordu. Ve bu yüzden kabul edecekti….

Sabah sessizdi dilruma ailesi ilk defa bu kadar sessiz görüyorlardı kızlarını eğlenceli yerinde duramayan çok konuşan dilruma yoktu karşılarında derin bir düşünce icinde olan dilruma vardi.  Bu durumda kim neşeli olabilirdi ki dilruma olacaktı.

Zühre hanım kızına sarıldı belki son sarilisiydi bilmiyordu.

“Ne düşünüyorsun annem? ” dedi üzgün oduğu zamanlar böyle seslenirdi zühre hanım çocuklarına

“Bundan sonraki yaşantımı düşünüyorum anne orada da böyle mutlu olabilecek miyim? ” dedi dilruma bütün gece düşünmüş ve teklifi kabul etmişti abisi icin kendi hayatından vazgeçmişti.

“Demek kabul ettin ” dedi zühre hanım üzgün  sesiyle dilrumasi biricik kizi   kendi hayatından geleceğinden vazgeçmişti.

“Evet zühre sultan abim için kabul ettim ” dedi gözlerindeki yaşlarla ağlıyordu can bir anda gelip sarıldı kardesine

“Bırak öleyim kendini veda etme” dedi. Dilruma yavaşça ayrıldı abisinden ve  yaşlı gözlerle abisine bakti.

“Sen benim abimsin ne zaman biriyle kavga etsem zor da olsam yanımdasın  şimdi sen zordasın ve bu sefer ben yanında olacagim ” dedi rıza bey olumsuz anlamda başını salladi.

“Hayır dilruma o adamla evlenmeyeceksin ” birsey diyemedi. Ne diyebilirdi ki . Bir anda kapı çaldı gelmişti berzan aga dilruma kapı sesiyle abisine bakti biliyordu geleni cevabını almak için gelmişti. Zühre hanım kapıyı açtığında hiç dusunmeden içeri girdi berzan aga cevabını bildiği halde duymak için gelmişti.
Rıza bey içeri giren 4 adam’a bakti utanmadan gelmişlerdi kızını almaya berzan ağanın gözleri direk dilruma’yi bulmuştu kırmızıydı o kahveler belliydi bütün gece ağlamaktan ve düşünmekten uyumadiğinı

“Cevab’ı almaya geldim” dedi soğuk bir sesle o hep öyleydi ailesinden başka kimse onun yumuşacık kalbini bilmezdi.

“Cevabı hayir ” dedi rıza bey karşısındaki adama sinirle bakarak berzan bakislarini dilrumadan çekerek rıza beye cevirdi.

“Öyleyse ” dedi ve adamlarına silahlarını çıkartması için işaret verdi zühre hanım silahları gorunce sarıldı dilruma’ya karşılarında ki adam bir katildi

“Ozaman oğluna hoscakal diyelim ” dedi berzan aga dilruma bir anda   annesinden ayrılarak yaşlı gözlerle

“Teklifi kabul ediyorum sakin onlara zarar verme ” dedi berzan aga aldiği cevapla silahları indirtmisti.    

“Peki ozaman ailenle vedalaş ” dedi. Dilruma babasına bakti gözlerinde hayal kırıklığı vardi

“Ba….baba ” dedi ağlıyordu rıza bey hızlıca sarıldı kızına o böyle bir geleceği hak etmiyordu. Babasından ayrılarak annesine sarıldı dilruma derin derin çekti içine annesin’in kokusunu bir daha bu kokuyu alamayacaktı zühre hanım hıçkırarak ağladı onun biricik kızı gidiyordu. Dilruma abisi ve samiraya’da sarıldı ve kulaklarına

“Hep mutlu olun ben olamasam’da siz mutlu olun ” dedi ve ayrıldı berzan ağanın yanına gelerek

“Şimdi sevinebilirsin bir ailenin acısını gördün sevin ” dedi. Berzan aga onu dikkate almadan kolundan tutarak arabaya götürmeye başladı. Evden çıktıkları anda

“Dilruma “

Babasının sesiyle arkasını döndü dilruma ağlıyordu babası onun benim güçlü babam dediği babası ağlıyordu. Bir anda babasına gitmek istedi dilruma ama berzan aga onu sıkıca tutuyor gitmesini engelliyordu. Dilruma ne kadar cirpinsada berzan ağanın elinden kurtulamadi arabaya bindirilmişti. Araba hareket etsede dilruma çırpınıyor ve ailesine bakıyordu can yere diz üstü çökmüş ona bakıyordu annesi samira’ya sarılmış ağlıyordu babası o güçlü babası çaresizce bakıyordu kızına gözden kaybolana kadar bakti dilruma ağlayarak artık ailesi yoktu dilruma’nin o artik kimsesizdi. Gözlerini ellerine çevirip hickirarak ağlamaya başladı dilruma berzan ağa dilruma’nin ağlamasıni umursamadan 

“Bundan sonra senin ailen benim dilruma” dedi…

Kitap oldu almak isteyen bana ulaşabilir…