‘Evlat!’ dedi muhtar, ardından ona oturmasını ve kendisini iyi dinlemesini söyledi. Ali, muhtarın gösterdiği yere oturunca ona:
‘Senin babaannen olacak kadın’ dediği anda Ali, hiddetle ayağa kalkarak ona:
‘Babaannem hakkında kötü konuşma, zira annem ve babam öldükten sonra o, bana baktı ve oradan ayrılacakken muhtar arkasından yetişip onu durdurarak:
‘Evlat, öyle hemen sinirlenme. Sana anlatacağım gerçeklerden sonra düşüncelerin tamamen değişecektir’ dedi, onu ikna edebilmek için.
Muhtarın, söylediği son sözlerden sonra Ali, diklenerek:
‘Anlat bakalım, neymiş o gerçekler’ dedi, sert bir ifadeyle.
Ali, konuşmasını bitirince muhtar, önce sağına soluna baktı, etrafta kendisini gözetleyen kimse var mı diye. Olmadığını anlayınca ona:
“Evlat, az önce annen yaşıyor, demiştim” deyince Ahmet, iyice sinirlenerek:
“Muhtar, lafını ağzında geveleyip durma. Zira yapacak işlerim çok. O yüzden hemen geri dönmeliyim”
“Evlat” dedi muhtar, ardından tekrar sağına soluna baktı. Bu bakışlar Ali’nin gözünden kaçmamıştı, ama bunu daha sonra soracaktı.
“Babaannen olacak kadın’ dedi muhtar ‘Anneni babanla ilk evlendiğinden beri istemedi onu. Onun istediği senin anne olarak bildiğin kadındı. Aslında, babaannene kimse karşı çıkamazdı. Çünkü o köyün en zenginiydi ve despot bir kadındı. O yüzden de ona kimse karşı çıkamazdı. Neyse konumuza gelelim” dedikten sora “Baban, annenle evlendiği ilk günden itibaren eziyetler başladı. Baban, anneni ne kadar korumak istese de olmuyordu. Çünkü babaannen adamlarına emredip annen ile babanı ayırıyor, ondan sonra yapmadığı eziyetler kalmıyordu. Böyle eziyetler devam ederken annen sürekli hastalanmaya başladı. Bu, hastalıklı hali geçmeyince baban onu hastaneye götürmüş ve böylece ablana hamile olduğu bu yüzden de hastalandığı ortaya çıkmış’
Abla, sözünü duyan Ali, şaşırmış bir şekilde:
“Ne, abla mı? Ama benim ablam yok ki” dedi, ağzı açık bir şekilde.
Onun bu sorusu üzerine “Evet, ablan” dedi muhtar “Babaannen, aldığı bu haber üzerine iyice çıldırdı. Nedeni ise erkek torun istemesiydi. O günden sonra eziyetlerini daha da çok artırdı, hem de hamile haline bakmadan. Bu yüzden de ablan sakat dünyaya geldi. Sakat, dünyaya gelince “Siz ona bakamazsınız” deyip ablanı bir yurda verdi. Ondan sonra bir daha ablandan haber alamadık”
Duyduklarına bir türlü inanamıyordu Ali. Yoksa yıllarca bir yalana mı inanmıştı.
“Muhtar” dedi Ali, “Annemden sürekli dayak yerdim hem de sebepsiz yere. Babama bu durumu sorduğumda gözlerini kaçırır, cevap vermezdi. Anlattıklarına bakıyorum da annem olacak o kadın, yoksa beni ondan dolayı mı dövüyordu?” diye sordu. Onun bu sorusu üzerine muhtar başını yere eğdi
Muhtarın sorusunu cevaplamaması üzerine Ali:
“Demek ondanmış” dedi dişlerini gıcırdatarak.
Muhtar, bir müddet daha sustuktan sonra:
“Ablanı verdikten sonra baban üzüntüden hasta olup yataklara düştü. O yataklara düşünce babaannenin eziyetlere daha çok arttı. Hatta onu evden bile attı”
Ali, muhtarı dinledikçe renkten renge giriyor, hop oturup hop kalkıyordu.
“Annenin gidecek yeri olmadığı için kömürlükte aylarca kalmak zorunda kaldı, hem de aç susuz bir şekilde” dedi muhtar.
“Ah canım anam! Neler çekmişsin neler” dedi Ali, duydukları sözler karşında.
Tags: duygusal
