TERAPÖTİK ETKİLEŞİM

GİRİŞ

Hayatım her zamanki seğirin de ilerliyordu. Okul, ev ve yazları pansiyon, hayatım hep aynıydı ve hiç rayından sapmazdı. Arkadaşlarımla bu sıradanlaşmış hayatım bir nebze de olsa heyecanlar yaşıyordu. Ceren, Başak ve Tolga benim en yakın arkadaşlarım hatta kız kardeşim olan Pelinden sonra gelen kardeşlerim. Her şeyi mi onlarla paylaşır, onlarla güler, onlarla ağlarım.

Arkadaşlığımız çocukluğumuz dan buyana sürer ve çok şükür ki hiç ayrılık yaşamadık. Ta ki o saçma akıl almaz olaya kadar, nereden istedim nereden yalvardım anneme tatile gideceğim de gideceğim diye? Otur pansiyon da güzel İzmir’i mi gezmeye gelenlere yer yurt ol, ama yok illa gidip burnunu sok olmadık işlere.

Anneler hep mi haklı çıkar ya bir kere bi kere de ben haklı çıkayım. “Git tamam ama sorumluluk sende”. Dediği an anlamalıydım başıma bir şeyin geleceğini. Korkmalıydım. Bakarsın en korktuğum şey bir gün gelir her şeyim olur …

           Aşk yaşanılır, korku yok olur dünyamda.