Yarın bilinmeyendir

Selim veMurat aynı mahallede yaşıyor hemde aynı okula gidiyordular.Fakat Selimin ailesi zengin Muratın ailesi fakir idi.Bir gün Murat okula gitdikde sınıf arkadaşı Selimin güzel bir ayakkabı giydiğini gördü . Selim ise diyordu :-Bakın babam bana çok güzel  ayakkabı almış. Selim Muratın yanına gelerek şöyle dedi :-Murat sen bu eski, yırtılmış ayakkabıyı  neden giyiniyorsun ? Selim çocuklara Muratın fakir olduğunu söyledi.Senin baban ustadır ve baban sana bu ayakkabıyı hiç bir zaman alamaz. Çocuklar hepsi güldüler. Murat ağlaya – ağlaya eve koşdu. Annesi ne için ağladığını sordu :-Oğlu ise cevabında şöyle dedi :-Anne biz çokmu fakiriz? Annesi ise dedi :-Neden? Oğlu dedi:-Anne Selimin babası Selime güzel bir  ayakkabı almış ve o ayakkabısını çocuklara  gösteriyordu. Ben bunun için ağlıyordum . Annesi oğluna burda ağlamalı ne var diye sordu:-Anne  ben, sınıfta giyimime göre diğer çocuklardan seçiliyorum. Annesi ise dedi:-Oğlum, sen onlardan giyimine göre yok, okumağına  göre seçil. Annesi oğluna dedi:-Oğlum, bu hayatta paradanda önemli şeyler var. Onlar sevgi, sağlık, aile ve mutlulukdur. Sana bir söz söyleyeceğim  Hayatta bazı aileler var ki, onlar çok zengindir, fakat ailede srvgi yoktur. Bazı aileler de var ki, onlar çok fakir olsa da, o ailede sevgi mutluluk ve huzur  var. En önemlisi ise her şey parayla ölçülmüyor. Çünki bunlar hepsi dünya malıdır  Biz öldükten sonra her şey dünyada kalacak.  En önemlisi ise sağlıktır. En esası, yemeye bir parça ekmeğin, başını sokmağa bir evin olsun. Gerisi boş. Bazı insanlar var ki,bir parça ekmeğe muhtaçtırlar. Bazıları da var ki, ellerinde olan nimetin kadrini ve deyerini, nasıl kullandıklarını bilmiyorlar. Şimdi beni anladınmı oğlum? Oğlu ise :Evet anne anladım  bundam sonra elimde olanın kadrini ve deyerini bileceyim  ve böyle olmayacağım. Anne  çok teşekkür ederim bana nasihat verdiyin için. Ben şimdi anıyorum ki, biz fakir olsak da, mutlu bir ailem var  Annesi ise dedi :

-Oğlum, sana bir söz söyleyeceğim ve sen bu sözü ömrün boyunca unutma  Hiç kimse yarın başına gelecekleri bile bilmez..Yıllar geçir.Murat okulu ve universiteyi bitirerek tanınmış bir cerrah olur. Bir gün Murat iş arkadaşının işi çıktığı için gece nöbetine o kalıyor. Gece saatlerinde hastaneye ağır yaralı,  yoksul bir oğlan getiriyorlar . Bu zaman Murat ve diğer doktorlar hastanı ameliyat odasına götürüyorlar.Murat hastanın üzünü gördüyü zaman şok oluyor.Bu hasta ona tanış geliyor  O, hastanın Selim olduğunu düşünüyor.  Daha sonra tam eminlikle Selim olduğunu anlayır  Murat Selimle yıllar sonra bu şekilde karşılaşacağını düşünmüyordu. Sonunda ameliyat başlayır. Ameliyat zamanı Selimin vaziyetti daha da ağırlaşır.Kalbi birden duruyor.Doktorlar artık ümitlerini kesmişdiler.Murat ise her şeyi unudarak sona kadar savaşırdı.  Murat teşviş ve heyecan içinde – hala hiç bir şey bitmeyib o iyileşicek diyordu . Doktorlar Selimi hayata döndürdü.Ameliyat uğurla başa çatdı. Selimi başka  bir odaya aldılar. Selim gözünü açdığı zaman başının üstündə Muratı  görür. Fakat o Muratı tanımır. O Murata diyor:

-Ben  neredeyim? Murat ise cevabında şöyle diyor :-Hastanedesiniz ağır yol kazası geçirtmisiniz. Selim Murata bir kaç dakika baktıktan sonra diyor:

-Sen bana tanış geliyorsun. Selim bir anlık donarak :-Yoksa, sen Muratmısın? O ise cevabında :-Evet ben Muratım. Yıllar evvel  ayakkabısına güldüyün çocuk. Her kesin içinde beni küçük düşürmeye çalışıyordun.Sen  babanın parası sayesinde her zaman iyi yaşayacağını düşünüyordun.  Fakat öyle değilmiş . Şimdi bir kendine bak, bir de bana bak. Selim ise dedi:-Sana bunları etdiyim için pişmanım Doğru diyorsun.Peki sen sana bunları eden insana neden iyilik yaptın ? Beni neden hayata döndürdün? Murat ise cevabında şöyle dedi :-İnsan zengin de olsa , iyi bir işi de olsa insanlığı unutmamalıdır.  Iyilik etmeli insan olmalıdır.Bu yüzden çok doğru söylemişler :,, Yarın bilinmeyendir “…