YANLIZLIK (2.BOLUM)

Bugün günlerden pazar günüydü saat 9.30 da kalktım ve yurdan çıkıp ise doğru yürümeye başladım yürürken kendime bir ev tutmayı düşündüm ev kiraları fazla pahali degildi bu konuyu Düşünmem lazımdı mağazaya girince patron ve tanımadığım bir kişi bagirisiyorlardi ve kısa bir zaman sonra kavgaya tutustular sonunda patronum yere düşmüştü ve onu boğarak öldürmeye çok az kalmıştı daha fazla icim el vermedi ve yanımdaki cam bardağı alıp kafasında patlattım adam bayilinca hemen gidip patronuma yardim ettim bir sandalye çekip oturttum ve ona bir bardak su getirdim içti öksürüyordu bir müddet sonra oğlunu arayıp gelmesini istedi evlerini Bilmiyorum ama oğlu 5 dk içinde bir arabayla geldi hemen babsinin yanina gitti bayılan adam ise ayılmak üzereydi oğlu hemen gidip yuzune yumruğu geçirdi adam tekrar bayilinca patronun oğlunun eline baktım elinde kemik kran vardı.cok korkmuştum patron:

-oğlum anneni ara buraya gelsin bizde şu şeref….. müsait bir yere bırakalım 

-Tamam baba 

Adamı arabaya bıraktı.Ve annesini aradi patron;

-Ronaicim dükkana sen bakarmisin bir saatliğine 

-tabi efendim 

Dedikten sonra patron kafasını sallayarak dışarı çıktı. Oğlu yakışıklıydı ve sanırım benim yaslarimdaydi Allahim yarebim ya ben ne düşünüyorum onlar ne dertte yerdeki cam parçaları ni yerden süpürgeyle topladiktan sonra aklıma adamın kafasına bardağı patlatan kişi bendim ve benim parmak izim vardı orada düşünüp dururken patronun karısı geldi ilk cümlesi suydu;

-Merhaba

-merhaba 

-sanırım geçen gün sizle tanışmıştım degilmi?

-evet,evet

Sanırım kadın acayip unutkanlık vardı her neyse işlerimi yapıp bitirdikten sonra

-Ne yapmamı istersiniz? Diye sordum

-Çay yapmayi biliyormusun 

Ondan kolay ne vardıki suyu kaynatiyorsun çay atiyorsun ona özel fare zehride koyduktan sonra da çayımız hazırdı

-Evet efendim biliyorum 

-o zaman sallanmada git bir bardak çay getir bana 

Beni hizmetçi gibi kullanıyordu bu hoşuma gitmesede çalışmak zorundaydım  her neyse hemen gidip bir çay yaptım ve önüne bıraktım 

-Bu ne?

Şaşırmıştım ha doğru fare zehri atmadığım içindi bu bence yinede cevap verdim;

-çay efendim

-Ne yani sen bana bu caymi diyorsun git yenisini demle 

-tabi efendim

Tekrar mutfağa gidip çaydanlığa biraz daha çay attim bu sefer daha koyu bir çay olmuştu tekrar önüne götürdüm bu sefer;

-afferin öğreneceksin 

Yav he he diyecekken polis sirenleri mağazanın onunde duyuldu hemen o tarafa baktım polis:

-RONAI KESKİN 

-benim 

-bizimle karakola geliyorsunuz  

…