Beyazlar içinde bir oda ,bir penceresi yok .her hangi bir suçlunun fırsattan istifade edip kaçağı bir kapısında gözükmüyordu.
Saddece odanın ortasında beyaz bir masa ve karşı karşıya konulmuş iki koltuk.
Biraz önce elleri kelepçeli bir suçlu oturuldu…ön tarafata duran bir ayağı yamuk sandalyeye .
Adam çatık kaşlı,sivri burunlu Cene kaslarını göstermek için dişlerini sıkı bir şekilde sıkarak kendini sert bir insan olarak göstermeye çalışıyor.ellerini, kelepcenin zincirine dolarak yürüyordu .
sandaleyede oturduğu anda cılız vüdunun ağırlığı yamuk ayağın tarafına yüklendiği için bir anda sendelendi. adam sakin bir tavırla,kendini hemen toparladı.
Hemen arkasından siyah bir takım elbise giymiş ,ellindeki beyaz not defterini göğsüne bastırarak yürüyen bir
kadın geldi. Bu kadın yüzündeki her bir kırışıklık zamanın izlerini taşıyordu .elli yaşında olmasına karış
Halen sağlam ve dincti.
Adam, kadına sert ve iğneyleci bir bakış attıktan sonra boş olan odaya göz gezdirdi.ellerine takılan kelepçenin zinciriyle oynayarak.
_ demek meşhur beyaz oda burası..
Dedi gözlerini ellindeki kelpceden ayırmadan
Kadın ,adamın bu tavrından kopya ederk
_hı hı ,hım!
Dedi ellindeki deftere bir kaç not yazarak .
Adam kendini bedenin yükünden kurtulmakk isterirmiscesine,kendini sandayleye rahtca bıraktı.
sandaylenin bir yamuk ayağı yüzünden yine toprlanmak zorunda kalmış olsada..
Kadın ayakta duramuş,sert ve ciddi bir sesle
_adınız Mustafa güzel degil mi ?dedi gözündeki yuvarlak camlı gözlükleri sakin bir şekilde çıkartmış masanın üzerine koyarak.
_evet..sizi dinliyorum!
adam halen kelepçenin zincirleri ile oynarakak başı ile”evet” diye onayladı.
_anne adı, mehila güzel; baba adı Mahmut güzel…
Burun derikleri büyüyerek,Derin bir iç çeketi…
_ İstanbul’da ,Arnavutköy’de doğmuşunuz. Okul hayatınız..evet! Ortaokulda okulu bırakmamışsınız bu dediklerimden yalınş bir şey varmı?
Dedi sorgulayıcı gözlerini adama dikerek. Cevap vermesini bakledi.
Adam “hayır “anlamında başını sağladı ve kadın konuşmaya devam etti.
_tarih 2019,Mart’ın yermi beşi ,saat 00:31 gece ıssız bir sokata.-gözlerini hafifçe kapatıp açarak- Mehmet doğanı,boğazına bir et bıçağı ile keserek öldürdünüz…bu sözlerimde her hangi bir yalnışlık var mı?
Adamın yüzünde yaşama dair bir belirti gözükmüyordu. dudakları bembeyazdı.bakışları soğuk bir günü andırıyor. Gözlerinin içinde bir ruhun yokluğu hissediliyordu.
_hayır, yalnış bir şey yok..
Dedi .sesi yavru bir karganın ,annesine gagalmasi gibiydi . Tiz ve cılız.
Kadın ,başını tehtitkarca salayarak.
_tamam ,o halde artık başlayabiliriz.
Diyerek ;odanın en ücra köşesine geçti o sıra sandalyede bir hologram belirdi.
Bu hologram ,yermi beş yaşındaki bir adamdı,uzun boylu,beyaz tenli ,siyah gözleri, kare şekli yüzüze ve yuvarlak bir burnuna sahipti.iki göz kapakcığı olan. dalgalı ensesine kadar uzanan saçları açtık bir adamdı .
Masanın öteki karşısına oturdu.
İş sıra dili lal olmuş,iyice ölüye dönen
Dışarısı buz tutmuşta ,duş almış gibi gözüken bu adamda.. suçlu biriydi .birinin canını vahşice almıştı.
Maktüllü görünce ,gözleri dolmuş kekeliyerek”se ..se…sen”diye bilimşti ancak.
odanın en ücra köşesinde katil zanlısına gözlerini dikerek bir şeyler not ediyordu ayakta dikilen kadın.
Maktül: ne o Mustafa, beni gördüğün için ne diye bu kadar korktun ! He he söyle..
Katil Adam, dudağının kenarını yiyordu,sinirden! Korkudan! Ağzını bir iki kere açmak isteyip bir kaç söz söylemek istediysede boğazındaki düğüm konuşmasına izin vermedi…odada katil ve maktül bir süre birbirine öylece bakmakla yettindiler.
Maktül nefret ile..katil ise faltaşı gibi açılmış şaşkın gözlerle…
Kendinde konuşma cesaretini bir kaç daka ardından gören. katil!
_ ne ölmek bilmez bir adamsın be! Mehmet..
Maktülün gözleri nefret ile parladı .
_ sende de ne bitmez bir nefret varmış be ! Mustafa.beni öldürdün ama halen öldürecek gibi bakıyorsun.
Katilin yüzünde sinsi bir gülümse belirdi.hırsın ve nefretin esamesi okunuyordu yüzünde.
Katil: öldün !ama yine karşımda sağ salim gözüküyor ve benle konuşuyorsun..hım..bu nasıl ölüm!
Maktül: demekti işini yine doğru yapmamaşsın .Mustafa!
Dedi elleri ile katilin billeklerindeki kelepçeyi gösterek.
Katil : hain! Sen bir hainsin ,kıskanç ve nefretin insana dönmüş bir versiyonusun.
Dedi ellerini sert bir şekilde masaya vurarak.
Maktül gözlerini alaycı bir şekilde kısarak ..
_ beni öldürmenin nedeni neydi.. he!
Yoksa .Meryem mı? Yoksa…yoksa para mı ?
Katil adamın gözleri Meryem ismini duyunca daha hiddetlendi . Dişlerini sıkarak ,çene kaslarını gösterdi.parmagını tehtitkarca salayarak.
-senin daha erken öldürmeliydim…diyerek “olamaz”anlamında başını sağa sola salladı..
Maktül :öylemi ! Demek nedeni meyremdi .
Katil : Meryem mi bu işe karıştırma .Mehmet!
_ neden ?
_ yapma seni uyarıyorum! Diyerek bir parmağını şer çağırma der gibi salladı.
Maktül güldü.. ellerini masanın üzerinde birleştirek..
_meryem seni hiç bir zaman sevmedi.mustafa! bana kin tutamasın. Beni sevmesi benim suçum değil. Anladın mı.
Katil hüzünlü gözlerle..
_ belki.. belki senin suçun bir kalp değil
Ama senin suçun …sustu bir anda katil ..
_ neymiş benim suçum ! Neydi sana kardeşim Diyen beni ,bir gece boğazını kesicek kadar nefret ettiren şey…
Katil hüzünlü gözlerle maktülü baştan sona göz gezdirerek.
_ Mehmet! Hatırlatmısın.bir gece vakti senle ben ..annelerimizi, babamızı uyutuktan sonra ,sokağa çıkmıştık.sırf gece insanlar dışarda ne yapıyor diye merak ettiğimiz için..
Maktül sorgulayıcı gözlerle..
_evet ,hatırlarım…sokağa çıktıktan bir süre sonra kendimizi bakkalcı Ahmet’in taaaa orada bulmuştuk.
Katil burnunu çekerek.
_ sonra sen korkmuş! Oğulum Mustafa eve dönelim demiştin ben ne demiştim hatırlamısın?
dişlerini sıkarak…
Maktül:Mehmet ,oğlum korkma ben burdayım .demiştin
Katil: evet demiştim .ama yine de
Sen korktuğun için eve dönmek üzere geldiğimiz yönden doğru yürümeye başladık.o sırada kaç sarhoşla ,kaç müstehcen bağışlar duymustuk,sarsıla sarsıla ellerinde torbalar ile yürümeye çalışan adamlar..
Maktül: evet doğru…dediklerin
Ama neden anlatıyorsun ki…
Katil : o akşam peşimizden havlayan köpekler koşmuştu.ben o köpekleri bir aslan, bizide bir ceylan olarak görmüştüm.ama sen asla korkmamıştın… Eve dönellim diye yalvarmıştın bana,ama aç gözlerle peşimizden koşan köpeklerden korkmamıstın…Neden lan ,neden hiç o köpeklerden korkmuyordun…
Maktül gülerek
_ neden korkayım, beni öldürürler mi?
Katil derin bir iç çekerek. Maktülün ne dediğini duymamış gibi yaparak konuşmaya devem etti.
_ o gün benim ayağım bir taşa takıldı . yaşadığım o korkuyu hiç bir zaman unutmadım. Şu an bile iliklerime kadar hissediyorum .sana seslenişim ile arkana döndün .senle göz göze geldik.o anda köpeklerin bana yaklaştığını hissetmiş,ellerim ile başımı korumuştum . Bir süre sonra köpeklerin yaklaştığını duydum köpeklerin nefeslerini ensemde hissettim bir saniyeliğine ,ama bir saniye Bir anda yok oldu o nefesleri…” Ben ölü biriyim artık” diye düşünürken Bir baktım ,köpek sesleri havlamak yerine acı içinde kıvranıyorlar.. ama nasıl zavallılar, acı ile bağrısıyorlardı.içimden” ne oluyor” derken seni gördüm başımı kaldırdığında… ellinde kalın bir sopayla… bir o köpeğe,bir bu köpeğe savruyordun.ellindeki sopayı. Beni korumuştum.
Maktül; senin gözlerin bana yalvarıyordu.dedi her kelimenin üzerine basarak söylemişti.
Katil: evet ! Yalvramıştım. Ama dönmeni beklememistim.
Maktül: neden sen dönmezmiydin..
Katil başını hayır anlamında salladı.
_ hayatım boyunça asıl korkak her zaman bendim.-gözleri yorgun bir sekilde- sen…sen cesaretli olanımızdın
Maktül alaycı bir ifadeyle gülerek
_ demek kıskandığın için…demek seni hep koruduğum için öldürdün.hee!
Katil :hayır anlamında maktülün gözlerinin içine baktı.ben seni o nedenle öldürmedim der gibi başını salladı.
Maktül derin bir iç çekerek ellerini başının arasına soktu.
_ peki o nedenle öldürmedin ,bu nedenle öldürmedim.neden lan! Neden?
_ çünkü …dedi gözlerini hırsla köşede duran kadına dikti.
_ demek konuşmuyorsun ,Mustafa! Öyle olsun..maktül etrafa bir göz gezdirdikten sonra ellerini açarak.
_ bir kaç daka sonra seni allıçaklar! Ve ömrünün geli kalanı bir delikte geçireceksin.
Katil güldü ..
_ olsun ,seni öldürdüm bu da bana yeter!
_ öyle mi?
_ öyle …
_ güzel bir hayat yaşadım.sevdiklerimle…
.kısa ama güzel ve huzurlu .ya sen ! Sende bir delikte çürüyüp gideceksin…
_çürüm…
_ ya kız kardeşin,elif …
Katilin gözleri doldu, kalbine bir yumruk yemiş gibi kaldı.sesi titreyerek
_ sus lan! Dedi.
_ neden? Neden Susayım lan! Sana fırsat veriyorlar işte! suçlu olmadığını göster.beni suçlu çıkart çık dışarı.hasta kardeşine bak ..
O sıra odanın bir köşesinde sessizce katil ve maktüllü dinleyip bir tesbit çıkarmaya çalışan kadın şaşkınlıkla olan bitteni izliyordu .
Katil dolu gözlerini hakim olamayarak iki damla su damlatı, başını sağa çevirerek…
_ öldü…o çoktan öldü …
Maktül şaşkınlıkla ayağa fırladı dehşet içinde…
_ ne demek öldü..
Katil sinirli bir şekilde ayağa fırlayarak maktüle bir yumruk atmak için adım attı ki ,hologram olduğunu hatırlayarak tekrara yerine oturdu.
_ senden yardım istedim.elif ölüyor yardım et dedim.
_ hayır istemedin …
Katil sinirli sinirli gülerek..
_ evet istedim..senden yardım istedim .elif hasta Mehmet ,tedavisi için senden para istiyorum dedim lan dilendim ben be!
_ben öyle bir şey hatırlamıyorum…
_ hatırlamıyor musun? Yoksa hatırlamak mı istemiyorsun.
_sacmala Mustafa Ayşe senin kardeşin olduğu kadar benim de kardesimdi.senden önce bana abi demiştir bir kaç kuruş için onu harçarmıyım ha!
_ harcadın Mehmet!
_ ne demek harcadın…
_ elif bir yıl hastanedeydi,doktorlar mucizede olsa yaşama şansı verdi,lakin amilayat olması şartı .. bende para yoktu.benimde aklıma sen geldin .sana yalın ayak koşarak geldim. Meryem beni ağırladı.ona herşeyi anlatarak Mehmet hastaneye bu gün gelsin dedim. Hastaneye giderek seni beklemeye başladım saatlerce senin geleceğinden emin bir şekilde beklerken elif son nefesini verdi .
Elif öldükten bir kaç saat sonra Meryem aradı beni” Mehmet ellinde para olmadığını söyledi. Mustafa kusura bakma!” diyerek kapatı .o günden beri sana kin güdedim..
Her gece düşündüm sen parayı versen elif acaba kurtulurumuydu,diye kendimi yedim bittirdim.saçlarım döküldü. Günlerce haftalarca uykusuz ! Aç! Bir şekilde gezdim sudan başka ağzıma bir şey değmedi bir hafta sonra iki lokma bir şey yediysemde ,yaşama azrum kalmamıştı .
Kendimi öldürmeyi denedim. Ama olmadı . İçimdeki ses her gün “Mehmet!Mehmet! ” Diye kendimi bir köpeği kemiği kemirir gibi…kemirdim.
Sonunda tek çözüm yolu senide kendimize öldürmek olduğuna karar verdim.
Bir gece senin öldürmek için keskin bir bıçağı biliyerek, kapına dayandım. evde meryemden başka kimse olmadığını görünce,boynu bükük sokaklarda gezininmeye başladım.bir kaç gün böyle devam etti sonunda bir gece vakti seni ayyaş bir şekilde gördüm. İşte dedim işte… oğulum Mustafa! Yaptın yaptın.. Yapadın ise git kendini köprüden at..
Üç aydır o kadar dolmuştum ki sana sonuda hiç düşünmeden boğazını kestim…Dedi sakince ayağa kalkarak boş bir duvarın önünde durdu son kez arkasına dönerek maktülün gözlerinin içine bakarak
_ yazık ettin Mehmet! Yazık! Dedi ve duvardan kapı açılır gibi açılarak çıktı. Kendisi bekleyen jandarmalar alıp götürdü.
_ maktül uzun bir süre öylece kaldı.odanın bir ucunda duran ve konuşma boyunca varlığını hissettirmeye kadın ,yavaşça sandalyeyi çekerek maktülün karşısına oturdu.
Maktülün ağzından çıkan tek söz
_aldatıldım..oldu
Kadın: kim sizi aldatı. .
Maktül gözlerini öne eğerek
_ karım beni aldatı.ben ölmeden üç ay önce bütün mal varlığına konarak başka bir adamla kaçtı…
_ kimle Mehmet!
_ yakın bir dostumla öldürüldügüm …
_evet susmayın devam edin…
_ öldürüldügüm gece beni aldattığını öğrendim.diyerek ortadan bir duman gibi buharlaşıp kayboldu.
Kadın uzun bir süre ellerini başının üzerine koyarak, odada kaldıktan sonra çıktı…
Sonuç: katil serbest bırakıldı suçlu Meryem görüldü tam on yıl habis cezası verildi .Mustafa serbest bırakıldığı gün kendini bir binadan atarak canına kıydı. Beyaz odada ilk kez bir hakim maktül ve katilin konuşmasını izleyerek kararını verdiği için tarihe geçti .
