SIRLANMIŞ YÜREK

Acı çekmelerimin meçhul kaçıncı saatindeyim.

Münzevi ruhum olasılıkları hesaplar iken

Muttaki yüreğim duygularımı tartmakta.

Kararsızlık lain bir terane olup,

Kulağımda çınlamakta.

Başucumda tükenmekte olan mum

Yanıyor yanmıyor ikilemesinde esir olurken

Şuurum tecennün için ondan geriye saymakta.

Aynalar çehre züğürdü hurafesiyle çatlıyor,

Yürekler gıybet kefelerine bürünüp sırlanıyor.

Bedayi çehre avcısı olup, noksan arayanlar,

Ferhat olup dağları delmek fikrine cüret ettiler.

Oysa mecnûn olup bir katre yaş bile dökemediler.

Sahte tebessümlerin kurbanı olmak kadar elîm idi patolojik duygularım.

Öyle bilinçsiz öyle meftun…

Müşabehet silsilesine mağlup olduğum halde

Hastalıklı duygularımı harabe yüreğime gömüp sır süreceğim.

Sırlayacağım yüreğimi, içi boş dışı hoş zahiri,

Oysa içi pejmürde dışı yamalı bir yemeni.

Hayfa ki! Ben de sırladım yüreğimi.