Şiir tutulması var bu akşam!
Aşklar efsaneleri teğet geçince,
Şairlerin bitecek imiş mürekkebi.
Ozanlar sırayla gömecek toprağa sazlarını,
Çobanlar suya bırakacak kavallarını,
Ve güller küsecek dikenlerine
Gerçek bir âşık sulamadığı sürece.
Lâl olacak dilleri âmâ olacak gözleri,
Sevgileri ölçülecek şimdiki aşıkların,
Yüreklerini gösterecekler, ortada sadece bir kalp!
Oysa ki bilmez kalp sevgiyi,
Ruh hisseder her şeyi.
Yine susayacak şelale,
Ağlayacak balıklar ölen duyguya.
Kayaya vuran dalgalar yakacak ağıtları,
Utanacak bir kez daha Kays ile Leyla’ya özenenler,
Onlar gibi olamadıkları için.
Şiir tutulmasıdır bu,
Şairlerin o gün biter mürekkebi.
Eros ’un okları da ne imiş?
Aslı’ya geriye Kerem’in külleri kalmış iken,
Kays delirip, Ferhat dağları delmiş iken,
Züleyha imana kavuşmuş iken,
Aşk okları da ne imiş?
“Züleyha imana kavuşmuş iken,
Aşk okları da ne imiş? ”
Şiirinizi beğeniyle okudum. Sizin gibi bir kalemi okumanın verdiği mutluluğu belirterek sizi kutlama lütfunda bulunmak isterim.
Estağfirullah. Sizin gibi kalemi güçlü bir şairden bunları duymak beni sevindirdi.