SESLENEN KİM?

Yakacak sayfaların olmalı,
Yoksa fani bu denli kaçmamalı.
Sahi ne kadar oldu yıldızları sayalı?
İnanmadığın o duyguları düşlerine gömeli?
Kırılacak kalbinin misafiri var daha.
Lâkin kapının önünde bekleyen kim?
Sesim kısık,
Acılarım derinden,
Umutlarımı çağırmaktayım gökyüzünden.
Hilalin üstündeki salıncak boştu,
Baktım;
Ruhunun zerreleri yoktu!
Fakat seslenen kim en derinden?
Yıprandı ruhum
Senin eksikliğinden.
Dinle!
Kapının önünde biri beklemekte
Sahi kim o seni çağıran?
Sesinde verdiğin umut yansımakta.
Sakın açma kapıyı!
Yıldızlar hâlâ parlak iken,
Kapat tüm kapıları.
Zira
Sesim kısık
Acılarım derinden
Umutlarımı çağırmaktayım gökyüzünden
Çalar çalar gider evin önünden
Gelirim belki, geçmeden kalbinden
Attığından bile şüphelendiğin o kalbinden
Oysa şimdi yürek boş
Aklın hoş