Savaşçı

İyi okurlar

Bir kaç ,yaprağın dökülmesiyle ağacın heybeti bozulmaz..

Yıl 1873 yılıydı.rus topraklarına bir Fransa’dan bir adam geldi .

Eski bir savcıdı .itibarlı bir adam aynı zamanda ,hoş bir kızı var.dedi

Gülerek odadaki zili çadı.bu adam eski bir subay olan alaksey petrovdu.

Şu anda çalışma odasında kendi masasının koltuğunda bir sigara yakmış hemen karşısında oturan

Bir yetmiş boylarında ,siyah saçlarını iki yandan ayırmış ,siyah gözlü sağ gözünün altında bir ben’i olan çok güzel dikişleri mükemmel bir redingot giymiş sağ elliyle tutuğu sigarasından sakin ve huzurlu yumdum içen adamla konuşuyordu.

Adam ise sergey semyonov’ du zarif ince kişiliği ve soğuk bir tavrı vardı.
Daha on sekiz yaşında babasından aldığı batmak üzere olan çorak arazisini.büyük bir servete dönüştürmüş.rus sosyetesinin en gözde bekarlarından olmuştu .

Zaten zengin olamsından çok sahip olduğu yakışıklı yüzü sayesinde rus sosyetesinin tüm genç kızlarının peşinden koştuğu hatta bir kaç evli kadının anlamsızca aşık olduğu bir adama dönüşmüştü.

Zenginliği akala hayale sığmayan ,zekası sayesinde bu günleri görmüştü

Aleksey,piposunu türüterek.

_ eee ne diyorsun sergey ,beni davet ettiği o baloya gitmelimiyim dostum!
Dedi ,yorgun bir gülümsemeyle..

Sergey , alakeseyi çok severdi daha gençlik yıllarında batmak üzere olan babası yüzünden çok acılar çekmiş ,ama hayatının tüm zor durumlarında yanında hep aleksey’in mütevazı yüzünü görmüştü.

Sevecen bir sesle.
_ dostum, beni de davet etti. Ben gideceğim.sende gel derim..dedi

Aleksey ayağa kalktı.odada bir tur attıktan sonra odanın kırmızı perdeleri sola çekip dışardan gülleri buduyan bahçıvanını izlemeye koyuldu.

Aleksey piposundaki çıkan dumanı içine çekerek..
_ sen ne zaman mösyö victor’la tanıştın ..dedi
Sergey birinci sigarasını söndürmüş ikincisini tütürürken
_tanışmadım.bir arkadaşım.araçılıyla beni davet etti dedi.

O sıra içeri bir kadın girdi.uzun elbisesini zar zor kapıdan sokarak.
_ Aleksey ,gitmemiz lazım artık.bizi bekliyorlardır.
Dedi …

Kadın aleksey’in karısıydı.
Aleksey bu sarışın mavi gözlü kadınla evlenmek için ne zorluklar yaşamıştı ..

Kadın delliler gibi aşktı gençliğinde.eğer bu kadınla evlenmeseydi büyük bir ihtimal kendini intihar edecekti .ama şimdi bu kadına o kadar çok aşık değildi.

Kadın odaya girdiğinde aleksey’in yüzü soldu.karısına sevgisinin bittiğini biliyordu .ama halen karısına çok saygı duyduğu için. bunu karısına ne söylüyor ne de gösteriyordu .

Yüzündeki solmuş ifadeyi hissedince hemen gülümsedi karısına ama sergey,alakeseyi yüzündeki ifadeyi fark etmiş ve şaşırmıştı.içinden

_ demek en imkansız sevgi bile bir gün bitmeye yüz tutuyor dedi.

Kadın. Sergeye Bakarak, Gülümsedi .ve..
_ eğer izniniz olursa kocamı sizden almam gerek dedi.

Sergey aya kalktı .başıyla kadına selam verdikten sonra arkadaşı alekseyden izin alarak evden çıktı.

Dışarda bekleyen uşağı Ivan,yaşlı bir adamdı, elleri çalışmış bir adamın ki gibi solmuş ve kuruydu.

Sergey Arap atılarınanı sürmesini istedi arabanın arkasına geçtikten sonra .düşlere daldı.

Uzun bir zaman önce , daha 24 yaşındaydı.bir kadınla tanışmıştı fransadayken .bu kadın erkek kılığında onun hayatını kuratmıştı.

Kendisi nasıl olduğu bilinmez bir oraman yolundan arabcısı yüzünden geçiyordu ki eşkıyalar yolunu kesmiş onu soymaya çalışmışlardı.o sıra bir adam geldi .ve onu eşkiyalrın elinden kurtardı .

Sergey kısık bir sesle..
_ ne korkmuştum ama..dedi

Sonra beynindeki anılar tekrar canlanmaya başladı.

Tam eşkıyalar dan kurtulmuştu ki kadının başındaki şapkası düşmüş ve saçları belline kadar düşmüştü.

Sergey bir anda kızaran yanaklarına ellini arkasını yapıştırdı.icinden
_ halen bu gün bile kalb atışın aynı dedi

Tekrar düşüncelere dalmıştı ki arabacı durdu.evine gelmişti ama sergey birden bir şey hatırlayarak .arabacıya …
_ tiyatro arabasına sür dedi .endişeyle