Kalkmaya çalıştığımda kalkamadım. Ayaklarımı hissetmiyordum neden kalkamıyorum dediğimde annem kızım bu bir oyun ben seninle oyun oynuyorum sen bir zaman kalkmayacaksın hatta çok fazla bir sey yemeden oturacaksın. bende seni sırtımda arabada her yerde gezdirip gezdirip dolaşacağım. yoruldum kızım yeter kalk artık diyene kadar
Bu oyun hoşuma gitmese de sonuçta bir oyun ne çıkar ki ,hem annem yanımda ama babam bu oyunda yok mu anne dedim. olmaz mı kızım, baban bu oyundan hiç eksik kalır mı ama kendisi çalışıyor oda işten gelince bize katılacak sana masallar okuyacak, ellerinden, gözlerinden ,öpecek tabii bende öpeceğim sende istersen bizi öpebilirsin ama oyunumuzun bir kuralı var asla ne zaman kalkacağım ne zaman yemek yiyeceğim demeyeceksin.
Kabul ettim tabii annem ve babam benim için her şeyin iyisini düşünür. Çok sıkıcı olsa da odamdan durmak sıkıyordu beni kuş sesleri işittiğimde onları görmek istiyordum. çünkü çok severdim kuşları onları gördüğümde peşinden koşar yakalamaya çalışırdım ama hiç yakalayamazdım.Şimdi koşsam biliyorum ki yakalayamam ama kediler kuşları nasıl yakalıyor işte bu yüzden kedileri sevmiyorum kuşlara zarar veriyor şimdi anneme bir sey diyemem, söz verdim en ağzından beni cama yaklaştırsın dışarıyı göreyim dedim.
Annem beni cama yaklaştırırken gördüm kuşları, çiçekleri kuşların peşinden koştuğum kadar çiçeklerinde peşinden koştum. kopardım çok kez ama bunlar kuşlar gibi ne uçuyor nede kaçıyor olduğu yerde kalıyor ben çok fazla aynı yerde durmaktan sıkılırken çiçekler neden sıkılmıyor .aynı yerde kalmasın diye evime getirdim odama ,annemin odasına koydum ama bende yoruldum oradan oraya Çiçekleri götürmekten
ben istemeden annem az az bir seyler getirdi sonra hiç sevmediğim cihazı bağlardı bedenime saatlerce yatak üzerinde beklemekten sıkıntı gelirdi üzerime ama ben ses çıkarmazdım.
Günlerim hep böyle geçerdi. Annem, ne zaman yoruldum hadi kızım kalk koş diyecek bir desene anne diyordum içindem, koşarak çıksam dışarıya kuşların kelebeklerin peşinden koşsam çok özledim koşmayı ve canım çektiğinde doya doya çikolata yemeyi
Babamla ne zaman bakkala gitsem mavi renkli çikolata olanları alırdım babam kızım sen başka renk bilmez misin derdi
ne zaman oyun iyi gidiyor desende annenim sözünden çık masamda gözlerinden akan yaşın nedenini bilemiyorum sevinçten ağlıyorum kızım der durur, babamı öyle hiç görmedim ne yani babam senin kadar sevmiyor mu beni dedim.
Yok öyle olur mu annem dedi. ben seni ne kadar çok seviyorsam baban da seni o kadar çok seviyor dedi.Bir gün annem yokken baba sen beni annem kadar neden sevmiyorsun dediğimde,neden sevmeyeyim kızım seviyorum bende seni annenin sevdiği kadar ama dedim annem ağlıyor ama sen neden ağlamıyorsun dediğimde
kızım bende ağlıyorum ama gizli gizli çünkü ,babalar yavrularının yanında ağlamayı sevmezler onlar hep gizli ağlar demişti.
Günün birinde ateşim yükseldi annemi telaş içinde koşarken görüyordum sonra bir şey geldi hadi vaktin geldi seni götürüyoruz daha fazla yürümeden, yemek yemeden, böyle durmana mu sade edemeyiz dedi. Ama annem bir oyun dedi ve ben kalkacağım kuşların, çiçeklerin peşinden koşacağım dedim. Oda bana dedi ki gittiğin yerde daha çok ve daha hızlı koşacaksın, daha çok hayvan ve daha çok yiyecek ,ama annem babam ne olacak onlarsız ben yapamam ki, senin yanına zamanı geldiğinde onlarında alacağız tamam dedim. senin adın ne dedim. benim adım melek dedi
Paylaş
