ÖLÜ PAPATYA

Ve ben kalbime sürgün edilmiş kuru bir papatya,

Sen ise gelecekte sadece iki gün vaat edilmiş bir kelebek,

Soğuk esen rüzgârla beraber es haydi,

Kurusun yapraklarım, sökülsün köklerim,

Kozadan çıktın artık kâr etmez sözlerim,

Kendi ellerinle kaz mezarımı, bol olsun toprağım.

Kalbime yemişim sürgünü, gömün beni,

Sarmaşıklar yeşersin ruhumda,

İçtiğim su acı, aldığım nefes olsun ağu,

Senden sonra zaten olmuş kalbim zehir dolu,

Toprak da atsan üstüme, değilim kalbimden sorumlu,

Ben artık senden sonra ruhuma ecnebi, kalbime düşmanım.

Duygularım bana bir ceza,

Cezalarım ise bir imtihan,

İmtihanımsın sevgili, hadi usulca ört üzerimi soğuk toprakla,

Ne sen benden sorumlu ne de ben senden zorunlu olayım.

Ölsün artık bu papatya,

Bir gün yas tutsun kelebek,

İkinci gün de elbet bitecek,

Hece taşımda ölüversin bu kelebek,

Kelebek etkisi olsun son dokunuşu.