Olmak ya da Olmamak

Var oluş sancısı çekiyorum.
Beynimde yankı yankı dolanıyor boşluğun sesi,
O boşlukta var olmaya çalışıyorum.
Evet-bende varım- diye bağırmak ama aslında ebediyete kadar susmak geliyor içimden.
Var olmakla olmamak arasında ki hudutta bu sancıyı çekiyorum.
İlmek ilmek işleniyor yüreğime – ben buradayım – demenin bir diğer şekli olsa gerek.
Evet, bu da çok acıtıyor ve ben yine var oluş sancısı çekiyorum.
-o da gelsin ya da gelmesin- bir yere ait olamama hissiyle yine yeni yeniden sancı çekiyorum.
Varlığım kalmak isterken yokluğum elimden tutmuş çekiyor.
Hırpalanıyorum.
Kılıçlar kınına yerleşiyor, varlığım bir tarafa yokluğum diğer tarafa gidip gözden kayboluyor.
Ve ben yalnızlığa mahkum edilip ölmeyi bekliyorum.

23/04/21
04:20

©ley