1,BÖLÜM
Kelimeler dökülüverdi duygulardan boşalırcasına,sonra siper etmişti yüreğini bir namlunun içinden çıkan kurşunun sevdiğini delip geçmeden;yıkılmıştı duvarlar,engeller,hepsi loş bir ışığın altında gelecek olumlu bir haber beklerken daha güneş gökyüzünde yerini almazken…
gözler damlalar eşliğinde aşağıya akarken beden kurşunların açtığı yaraya direnmeye çalışıyordu.,şimdi pişmanlık fayda ol masada sevildiğinin farkında olmamakla birlikte sevdiğini toprağa gömmek korkuları belirtileri vardı gözlerinde ,evet dik durmaya çalışıyor.yıkılıp kahrolduğunu belli etmemek adına her şeyi yapıyordu.gülümsüyordu hayata …yoğun bakım koridorlarında dolanıp dururken,denizinin gözlerini düşünüverdi.kendini siper ederken adeta ışık saçar gibi bakıyordu.İnanmıyorsun ama kendimi senin için siper ediyorum anlamıyorsan artık sevgimi,mezara götürürüm demişti.Deniz yüzüyordu.ellerini öyle hızlı kullanıyordu ki uzak olan mesafeye hiper aktifliği ile daha çabuk varıyordu.Burcuyu gördü denizin dibinden yüzeye çıkarken burcu onu görmedi tekrar dalı verdi dibe doğru, bir şey tutu verdi burcunun ayaklarını burcu afalladı kramp mı girmişti ayaklarına dibe çöktüğünde denizi gördü.gülümsedi ona burcu sen sen ne zaman geldin buraya deniz,hiç gitmedim ki geleyim ben hep buradayım…
deniz gözlerini açtı.rüyalar aleminden uyanırken burcu diye sayıklamaya başladı.biraz sonra sevinç çığlıkları,mutluluk göz yaşları sel olup aktı.burcu kopuverdi doktorların karşı çıkmasına rağmen dayanmıyordu artık yüreği odadan bir ok gibi içeriye girdi.denize bakıp gülümserken onun varlığından habersiz sayıklamaya devam ediyordu.buradayım deniz yanındayım hayatım sen beni bırakıp gitmedin,bende seni bırakıp gitmeyeceğim…gözleriyle burcuyu ararken deniz konuşmanın zorluğuyla beni affet sevdiğim bir türlü inandıramadığı m sevgim için burcu, ne olursun böyle konuşma sen beni affet bunca zaman sana inanmadığım için.ama artık her şey bitti.eski günler geride kaldı.yeni bir hayat başlıyoruz ikimiz için…
doktorlar içeri girdiğinde hastayı yalnız bırakması için uyardı burcuyu,odadan çıkarken yavaş adımlarla gitmek istemeyen bir halde çıkmak zorunda kalırken ayrılı vermişti.herkes mutluydu.burcu denizin son halini anlatırken gözlerde ve yüzlerde açan mutluluk .ilk baharda açan çiçekler gibiydi.
gökyüzünün yıldızlarla dolduğu bir akşamın serinliğinde burcu evin penceresinden denizin gelişini bekliyordu. denizin bakışlarından konuşmalarından bir şey görmeyince duygularına o kadar hakim oluyordu ki beklediğini inkar edecek kadar katı bir hale giriyordu. şaka ile karışık sözlerine karşı bu davranış denizin duygu ve umutlarını alıp götürüyordu.sevse inkar etmez en ağzından böyle katı bir davranış göstermez deyip üzülüyordu.burcunun davranışları ona açılmasına engel oluyordu.burcu da denizin davranışlarından emin olamadığı için gönlünde başka biri vardır düşüncesiyle kendini yitirip bitiriyordu.birbirine aşık ama birbirine açılmakta acemi bir çırağı andırıyorlardı.

hşkaye konusunda duygu ve düşüncelerini bildirirseniz sevinirim.yeni yeni hikaye yazmaya başladığım için eksik yanlarımı yazarsanız memnun olurum.