Kanla Karışık Yağmur

Benimi soruyorsunuz çöllerin asi vaşağına

İşte şu heykelleşmiş portre benim

Benim ürkek gecelerin mat silahşörü

Şarjörümden kan damlar yoksul ceplere

Mızrakların ucundaki kirli pas benim

Adımdır denizin dibine gömülen mekruh sevda

Geceyi karartır gözümdeki şuh yıldız

Yağmur kedisinin tüylerindeki yarayım ben

Kanadı kelepçelenmiş bir güvercin uykusuyum

İsyan kokan laleler var avcumun inlerinde

Yılan zehrini kuşanıp içtim gri asırları

Sırtıma yaslanan miğferlere sorun beni

Benim zafer kokan yenilgilerin esmer faili

Benzine budanmış ateşleri soğutur nefesim

Zindan gecelerin gaz odalarında üşüyen benim

Benim isyan yağmurunu yağdıran al bulut

Nasırlaşmış yürekte iki hecelik kılıç gibiyim

Kınında mahpus kalmış cesaretlerim var

Şu yaradan erguvan çıkaran neşter benim

Benim cesetlerin alnına kına yakan öksüz

Sırtlandım yakasız gömleklerin yırtıklarını

Al kefenlerin duvağına döşedim dinamitleri

Kabirden yayılan peydahlanmış ölümler benim

Benim Azrail’e kendi ömrünü boğduran kol

Kara destanların çırılçıplak süvariliğindeyim

İşte kulağımda suskun bir ses bombası

Ömrünü tren raylarında ezdiren çocuk benim

Benim tabelalara kabrinin yolunu çizen

İntihar çiçekleri duruyor ensemin aynasında

Severek geldiğim savaştan söverek çıkıyorum

Şu zillet kapsülünde duvarı delen yumruk benim

Benim serçe dudağına atılan karanfil çizikleri

Ecel namlusu doğrulmuş pas tutmuş gövdeme

Ağlayan bulutları kanımın rengiyle boyamışım

Saçlarınızın tetiğini tutuklaştıran nem benim

Benim pencerenize düşen kanla karışık yağmur