*TANITIM*
Başını cama yaslamış,içerideki makinelerden çıkan sevdiği adamın kalp atış seslerini dinliyordu göz yaşları içerisin de.O kadar zordu ki onu öyle beklemek… , sevdiği adamın hastanede oluşunu duymak,buraya nasıl gelişini bilmek dahi istemiyordu.Sabaha kadar gözüne bir gram uyku bile girmemişti.Belki bir tepki verir diye kalbinin atışını tekrar yakından duyabilir diye uyanmasını çok istiyordu.Orada ne oldu?,ne yaşandı?,bilmek istiyordu.
“korkuyorum.”diye fısıldadı soğuktan bedeni buz olmuş sevdiği adama uzaktan.Kalbi öyle çıkacaktı ki,yerinden söküp alıyorlar gibi hissediyordu.Zar zor nefes alıyor,ama boğazına oturan yumru buna izin vermiyordu.”canım yanıyor salih.Aç gözlerini lütfen.İçime öyle bir yük bindi ki,ben o yükten kurtulamıyorum.Canımdan can kopuyor gibi hissediyorum.”diyerek bir elini cama bir elini de kalbine koyup içeride olan sevdiği adama bakıyordu göz yaşları içerisin de.
Keşke,keşke sevdiği adamın yerin de o olsaydı da,bu kadar acı çekmezdi belki de.Bir küçük çocuk gibi burnunu çekerken,bakışları sağa kaydı ve elin de tepsi ile gelen en yakın dostu ebruya baktı.Genç kız başını cama yaslayıp,elin de tepsi ile gelen ebruyu geri çevirmek istemişti.Canı hiçbir şey istemiyordu,ne yemek ne de içmek.
“istemiyorum.”diyerek fısıldadı ve ayakta kalacak gücü kalmamasına rağmen,sevdiği adamdan güç alıyordu.
“nefes,yapma böyle kuzum.Hadi birkaç lokma ye en azından lütfen.Gel bak şuraya oturalım ne dersin.”diye sorsa da nefes hayır anlamın da başını sallayarak,ebrunun sorusuna olumsuz yanıt vermişti.
“istemiyorum dedim ebru.”demişti ve sevdiği adama tekrar yöneldi.Eli istemsizce sevdiği adamın kendisine hediye ettiği kolyeye gitmiş,onu izlemeye devam ediyordu.
“canım,açlık bünyene dayanmıyor.Bunu bildiğin halde birşeyler yemen lazım.Korkuyorum sana birşey olacak diye.Hem salih seni böyle görse,canımı okur yapma böyle.”diye ikna eden ebruya baktı nefes.İstememişti tepsi de olna yemeği yemek.İki gün oldu ve hala bir belirti olmamıştı.Nefes,salihi izlemeyi bırakıp ebruya döndü ve derin bir iç çekerek şunu sordu.
“merza nerede ebru?.”diye sorunca ebru durdu.Önce bir tereddütle baktı nefese ama söyleyip söylememek arasın da kalırken,mecburen söylemek zorun da kalmıştı.
“merza,salihi vurduğu için karakola teslim edildi ve büyük ihtimalle gökhan da oradadır.”derken nefes önce bir sevdiği adama baktı,sonrasın da ebruya baktı.Ve tüm gazıyla da ebrunun yanında çantasıyla telefonunu alarak hastaneden ayrılmaya başladı.Her ne kadar ebru nefesi gitmemesi için ikna etse de,nefes dinlememiş ebruyu es geçerek karakola doğru yol almaya başlamıştı…
Tags: #aşk #tutku #gençkurgu #romantik #romantizm #kurgu
