merhaba arkadaşlar,bir küçürek hikaye denemesi yaptım insallah beğenirsiniz eğer bi hatam olduysa lütfen yorumlarda belirtin ki o hatamı düzelteyim İYİ OKUMALAR.
ACI
Bej renkli koltuğun kenarına oturmuş elinde;kenarları inci ile süslenmiş,siyah bir çerçeve tutuyordu.Çerçevenin içinde sarı saçlı mavi gözlü bir kız çocuğu vardı.Uzun uzun baktı o fotoğrafa sanki baktıkça parçalanıyordu yüreği dayanamıyordu artık,yaşlanmış kalbi .Nedense bir an kafasını kaldırıp karşısında duran şömineye baktı sanki şöminenin içindeki odunlar değilde kendi yanıyormuş gibi acı bir ifade oluştu yüzünde sonra ayaklandı koltuğun yan tarafında duran çekmeceli dolaba yöneldi,açıp elindeki fotoğrafı koydu yeni bir fotoğraf daha çıkardı bu sefer bebekti o sarı saçlı kız çocuğu mutlu mutlu bakıyordu kendisine biran gözlerini kapattı;
-Baba,babacım biraz daha sallarmısın beni?
kafasını kaldırıp kızına baktı gülümsüyordu bu tatlı gülümsemenin karşısında kendine gülümsedi
-Hadi baba!
hareketlendi kızına doğru ama sendeledi gözlerini açtığında çekmecenin önündeydi,dayanamadı çöktü kaldı olduğu yere ve ağlamaya başladı,konuşmak istiyordu fakat kelimeleri toparlayamıyordu,bağırmak istiyordu ama sadece boğuluyordu gözyaşlarıyla sonra ayaklandı birden sanki biryere yetişecekmiş gibi merdivenleri tırmandı karşısına çıkan beyaz renkli kapıyı açtı, girdiği odanın pembe renkli duvarlarına baktı o duvardaki resimleri gördü,lösemiyi yenicem ben yazılı kağıdı gördü.Girdiğine pişman oldu odaya;nefesi tıkandı,kalbine ağır bir ağrı çöktü hemen cebinden çıkardığı astım ilacına sarıldı,bir iki fıs çektikten sonra ellerini iki yana bıraktı ve yine ağladı.
Tags: #durum #manzum #olay #şiir acı aşk hikaye melankolik mutluluk
