“Aşk bir güneşe benzer,aşık olmayan gönül misal-i bir taşa benzer. Taş gönülde biter, dilinde ahu tüter. Nice yumuşak söylese sözü savaşa benzer.”
[ Gönül Dağı ]
GÜZ SAYHASI
TANITIM
Onu gördüğünde bir güz mevsimiydi.
Bakışlarıyla yüreğini yakan,sözleriyle binbir türlü hayal kurduran.
Kadın kardelendi, Adam ise hercai.
Kadın kışın soğuğuna aldırış etmeden açmayı yeğledi, Adam ise araftaydı.
Kadın sevginin simgesiydi, Adam ise terk etmenin.
Kadın yaralandı, Adam ise yaralayan oldu.
“Çok değişmişsin,” dedi genç adam donuk bir ifadeyle bakarken.
Karşısındaki genç kadın bir müddet konuşmadı. Bakışlarını etrafına çeviriyor, sanki duymak istemiyor gibiydi.
“Bir kızın olmuş,” dedi tekrar genç adam, sanki o anda boğazına yumru oturmuş gibiydi.
“Evet bir kızım var,” dedi genç kadın, o anda dokunsalar ağlayacak gibiydi.
Genç kadın kırgınlıkla olduğu yerden ayrılırken, genç adam ise onu kolundan tuttu.
“Sen,” dedi yutkunarak tekrar devam etti “sen iyiliğinin kefaretini çok acı bir şekilde ödedin, ben ise…”
Sustu genç adam son sözünü söyleyemiyor,nefes alamıyordu sanki
Genç kadın kolunu adamın parmaklarından kurtarırken, pürüzlü bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
“Ben yaralanan oldum, sen ise yaralayan oldun.”
İnsan kalbiyle sevmeliydi. Kalbiyle ona inanıp , itaat etmeliydi. Fakat kalp akla mağlup oldu.
Feride severken terk edildi. Baran ise severken sevdiğinin canını yaktı.
Ve AŞK Ömer’in kalbinde çok önceden atarken bile sevdiğine zarar gelmesin diye ne pahasına olursa olsun, onu kendisinden dahi koruyacaktı.
Bazı adamlar vardı yakarak, kırarak, yok ederek severlerdi tıpkı BARAN gibi,
Bazı adamlar ise yakmadan, kırmadan ve üzmeden öyle uzaktan severlerdi tıpkı ÖMER gibi,
Tags: #ayrılık #baran acı aşk Feride hüzün iftira İstanbul Ömer yıllarsonra
