Lütfen ? oy vermeyi unutmayalım bir oy beni ne kadar motive ediyor anlatamam ❤️❤️❤️
“Hayırdır koçum neyin var böyle senin”
Elimde 10 dakikadır oynadığım rakı bardağını alıp dudaklarıma götürdüm içtiğim her bardak bu gece beni şarhoş edip unuttursun istiyordum. Boşalan bardağı masaya indirdim….
“O döndü”
Tekrar doldurduğum bardağımdan bir kaç yudum içtikten sonra karşımda oturan Ali’ye çevirdim bakışlarımı..
“Elifmi”dedi şaşkın bir sesle
Başımı usul usul salladım.
“Elif” dedim ama ismini kendi dudaklarım değilde kalbim söylemiş gibiydi.
“Boşanmış”
Ali bana şaşkın gözlerle bakıyordu. Herşeyimi bilirdi elifimide anlatmıştım ona.
“Dayak yemiş. Aldatılmış. Ve çocuğu olmuyor diye kocası boşamış.”
İçimdeki öfke kıvılcımları Çağlar’ken akşam annemin söylediği her kelime beynimde dönüp duruyordu.
Benim bakmaya kıyamadıgım yarimi başkası kıymıştı.
“Ne diyorsun oğlum sen. Nasıl bir insan karısına bunları yapabilir.”
Elimdeki rakı bardağımı başıma diktim.
“Amına koyduğumun karektersiz herifin canını okuyacam ben zaten.”
Ali’de benim kadar sinirlenmişti. Ama beni sakinleştirmek için.
“Sakin ol koçum boşanmış zaten. Biraz zaman geçsin bakarız bir çaresine hem Elif nasıl. Gördünmü onu.”
Başımı olumsuz anlamda salladım.
“Görmedim” dedim.
Annemin akşam anlattıkları bende zaten bu denli bir öfkeye sebeb olmuşken birde Elif’i annemin anlattığı gibi görürsem dayanamazdım gider vururdum onu.
“Peki ne zaman gelmiş.”
Başımı hafif yukarı kaldırıp gömleğimden birkaç düğmeyi açtım. Derin bir soluk çektim ama çigerlerime yetmiyordu. Elif’i gidipte ürkek bir Ceylan gibi görürsem dayanamazdım.
“Biz görevdeyken.”
Bakışlarımı Ali’ye çevirdiğimde başını aşağı yukarı salladı. Aynı mahallede yaşıyorduk. Evlerimiz yan yanaydı Ali ile ama Elif’in evi tam evimin karşısındaydı. Her sabah odamın camından okula gitmesini izlerdim. Onun beline kadar uzun açık kahve şaçları kocaman orman yeşili gözlerine ne zaman yakından baksam bir girdaba kapılıyordum.
Ben görevdeyken vana bayramlaşmaya gitmişlerdi. Daha sonra eve döndüğümde evlendirildigini öğrendim. Dedesi karar vermiş ailesi ise ne kadar karşı çıksalarda dedelerinin sözünü hüküm saymışlardı.
“Şimdiki aklım olsa bir saniye durmam onu oradan zorla çıkarırdım. Ne kadar dirensede zorla getirecektim.”
boşalan her bardağımın ardından yenisini dolduruyordum. Kalbimin sızısı kulaklarında çınlıyordu. Nasıl bir aşksa Elif’i gördüğüm günden beridir başka hiç bir kadını gözüm görmez olmuştu.
“Onu unutmak için çok çabaladım.”
İlk defa titreyen sesimden Ali’nin kaşları çatıldı.
“Unutamıyorum siktigimin beyni onu unutturmuyor bana.”
Yeni göreve başladığım dönemde Elif’in yanına gittiğim askeri araçla onu o bataklıktan çıkarmayı teklif etsemde gelmedi benimle dedesinin yanında konuşamamıştı.
“Benim asi ceylanım”
Mırıltı gibi çıkan sesimi Ali duydu ama sadece beni dinledi. Yorum yapmadı. İçimi bir tek ona açıyordum. Oda beni her seferinde dinyordu.
“Toprak bak kızın dedesi Van’da büyük bir aşiretin başında doğal olarak çok korkuyor dedesinden Elif ne kadar asi olsada ailesini çok seviyor. Babasının hiç akrabası yok annesi ise nasıl olduda Barbaros abiyle evlendi inan bende bilmiyorum ama bütün aile o yaşlı bunaktan korkuyorlar.”
Ali derin bir nefes alarak.
“Yani anlayacağın Elif korkusundan o gün gelemedi bizimle. Ha eger bizle birlikte o arabaya binseydi bilki biz o arabadan sağ çıkamazdık.”
Dudağımda eğreti bir tebessüm oluştu. Ama hüzün barındıran bir tebessüm.
“Ben o gün elimi uzattığımda tutmadı elimi ben zaten o gün o köyden ölü çıktım.”
“Toprak kız senin onu sevdiğini bilmiyordu. Sürekli gözetimin altında olsada bir gün seni seviyorum demedin kıza. Nasıl tutsaydı elini sadece komşususun sen onun.”
Tekrar devirdiğim bardağıma yeni rakıyı doldurup bakışlarımı Ali’ye çevirdim.
“Okuyordu amına koyayım okuyordu. Liseyi daha yeni bitirmişti sınava girsin dedim üniversiteyi kazansın dedim aklını bulandırmak istemedim.”
Derin bir nefes çektikten sonra.
“Göreve gittim. Döndüğümde onu sevdiğimi söyleyecektim ona nasıl aşık olduğumu anlatacaktım.” Elimi kalbimin üstüne getirip oraya vurdum.
“Buraya nasıl işlediğini ondan başkasının giremeyeceğini ona anlatacaktım.”
Gözlerim artık puslanmaya başlamıştı. Elif denince kalbim acıyordu.
“Tamam koçum sakin bak boşandı döndü diyorsun belki bir şansınız vardır.”
Eğdiğim başımı usul usul kaldırıp bakışlarımı Ali’ye diktim. Başımı olumsuz anlamda salladım.
“O beni sevmez sevemez benim bir yılımın yarısı görevlerde geçiyor be Ali beklemez beni.”
“Bu gece amma şaçmaladın be ağa . 7 tabur askeri aynı anda iştimaya alan toprak boynunu büküyor karşımda sen böyle bir adammısın sevdiğin gelmiş hemde artık bekar olarak gelmiş bir şansın varken değerlendir bence.”
Olabilirmiydi böyle bişey Elif beni severmiydi gerçekten hayatıma dahil olurmuydu.
İçerideki müziğin sesi artık kulaklarımı tırmalamaya başlamıştı. Kaç bardak içtim bilmiyorum. Ama siktigimin beyni Elif diyordu. Daha çok içmeme sebeb oluyordu.
Ali’ye baygın gözlerle baktıgımda oda bardağını kafaya dikerek. Ayağı kalktı.
“Kalk hadi yeter bu gece.”
Yanıma gelip kollarımdan tuttu beni
“Kalk koçum ayık kafayla konuşuruz yine.”
Ayağı kalkıp Ali’nin desteğiyle mekandan çıktık. Dışarının soğuk havası ile bir nebze olsun ciğerlerim bayram etti ve baygın olan gözlerim açıldı.
***
Başımdaki agrı ile açtım gözlerimi.
“Ah be oğlum ne derdin var bu kadar içeçek baban dün geceden beridir küplere bindi be oğlum.”
Annemin odamın içindeki sesi beynime işledikçe agrı artıyordu.
“Kusuruma bakma anacıgım bir daha içmem bu kadar.”
Başını olumsuz anlamda sallayıp camlara yöneldi. İçeriye dolan soğuk havayla birlikte yataktan kalkıp kendimi banyoya attım.
Duşun verdigi rahatlamayla aklım yine Elif’e gitmişti.
Durumu nasıldı acaba deişmişmiydi. 5 yıldır Görmemiştim onu.
Onu görme isteği ile içimde bir heyacanlanma olmaya başladı.
Banyodan çıkar çıkmaz belimdeki havluyla birlikte annemin açtığı camın önüne geçtim.
Bir süre evlerini izledim ama Elif’i göremedim. Derin bir nefesi içime çektim.
Annemin elinde bir tabakla birlikte karşıya eliflerin evine ilerlediğini fark ettim. Kapıya vardığında Elif’in açması için içimden dua etsemde kapıyı Zübeyde teyze açınca göksümü şişiren bir nefesle sabır dedim kendi kendime yıllardır komşuyduk. Her zaman evlerine gider gelirdim ama şimdi gidip Elif’i kötü bir vaziyette görürsem dayanamazdım.
Annem içeriye girdikten sonra kapıyı kapattılar. Arkamı dönüp üstümü giydikten sonra. Çalan telefonuma ilerledim.
“Alo”
Arıyan Aliydi.
“Görev var galiba karargaha gel albayın yanına çıkacagız”
Geldimi herşey üst üste gelir ya o hesaptı. Elif’i görürsem gidemezsin görmesemde aklım burada kalacaktı.
“Tamam” dedikten sonra telefonu kapattım.
Daha yeni gelmiştim be görevden bir kere görseydim sevdiğimi
Hazırlandıktan sonra evden çıktım.
Arabamın yanına ilerlerken adımlarım yavaşladı. Gözlerim elifi görme umuduyla karşı eve baktı ama kimseyi göremedi. cesaretimi toparlayıpta bir türlü Elif’i görmeye gidemedim. En iyisi eve döndükten sonraydı. Şimdi bir şey söyleyip göreve gidersem kafası karışır hem daha yeni boşandı. Offfff
Düşünceler beni yemeye başlamıştı bile hızla bindiğim arabamla karargaha sürdüm.
Tags: aşk asker çocuklukaşkı mahalle. Romantizm sevgi
hikaye güzelmiş devamını da okumak isterdim tabi?ama yok??♀️o gelecekteki bölüm diye geçen yeri okumaya tahammül edemedim açıkçası çünkü belli ki bu toprak elifi çok seviyor böyle bir şeyin olabilme ihtimali bile üzdü?☹?
neyse bölümler çok güzeldi ellerine emeğine sağlık??