FEDAKÂR

Yıkık bir kapı
Hemen arkada, zincirlenmiş ihanete,
Ne paslanıyor ne de çözülüyordu,
Umutlarını masseden bir düşman
Hemen arkadaki yıkık kapıda.
Boyalarını bağışladı Güneş’e
Çizikleri kendine bir armağan saydı,
Üzerindeki kalın parmak izleri,
Sadece birer delil olabilirdi.
Söndü yavaşça
Kursakta kalan son sevinç ışığı
Yıkık bir kapının hemen ardında.
Zincirlenmiş kısmı acı çığlıklarını bıraktığında
Bir sayfa daha düştü takvimden,
Ve toprağa adadı bir yılını ömründen.
Bir hüzün doğdu,
Gülleri dikenden kurtarırken.
Fedakârlığın eseri; üzerindeki çizikler,
Şimdi morarmış yaraların ev sahibi
Hırçın bir rüzgârın son durağı olmalı.
Bir tebessüm daha yarım kaldı,
Hemen arkadaki yıkık kapıda.
Bir umut daha iz bıraktı
Zincirlenmiş yıkık bir kapıda
Yıkık kapıdaki hüzünlü çizgilerde…

2020