-GİRİŞ-
”Biz hiç karşılaşmamalıydık,” dedim sigramdan nefes alırken. Bu itiraf bedenimi taşıyamıyordu ama dile getirmem gerekti. ”Yanacağımı biliyordum ama bu kadar acımasız olabileceğini hesaba katamadım,”
O da benim gibi purosundan nefesini çekti. Açık havayı saran dumanları izledik ikimizde. Yıkılışımızı itiraf ettiğimiz ilk an idi.
”Acımasız olmamaya hep çaba gösterdim, ama haklısın yanan sen oldun,” dediklerine karşı tekrar nefesimi aldım sigaramdan. Düştü düşecek külünü parmağımla ittim. Benim gibi tek parça düşüyordu ama yere değdiği an yerle bir oluyordu.
Paylaş
