Hayatta bana sonuna kadar açılan kapılar pek fazla olmadı. Bu düşünceye sahip olmamın sebebi ise olmak istemediğim her kapının bana açık olması. Yetimhane. Cümle itibariyle yürekleri yakan ve beş saniye sonra unutulacak bir şey değil bu.
Ben yaşadım : günlerce, aylarca, yıllarca.Ve bu geçen günleri ben her saniye saydım. Öyle kolay geçmedi. Herkes bir şeyler yaşıyor. Herkes gezegenindeki ışıkları teker teker söndürüyor. Ama artık eskisi kadar acıtmıyor canımı. Hissizleştim sanki biraz. Hayat bana insanlara güvenmemeyi 5 yaşında öğretti. Anlamak istemedim. Anlamamak için direndim. Şuan mı? Şuan hayat beni istediği gibi bir insan yapamadı. Çünkü hayatımın her anında tutunduğum bir dal var. Bu dal asla ama asla bırakmayacak biliyorum. Hayat ise hala bana zorla bir şeyler yapmak için zorunda bırakıyor.Direniyorum direnebildiğim kadar.Ama düşler mateminden kutulmak için bir sebep bulamadım kendime. Gezegenimde söndürmediğim tek ışık bıraktım. Hayat beni yine zorunda bıraktığında o geldi ve fısıldadı gezegenime.
SEN BENİM DÜŞLER MATEMİNDEN YENİ DÜŞLERLE ÇIKARAN KADINSIN.BENDE SENİN HER SÖNDÜRDÜĞÜN IŞIĞINI TEKER TEKER YAKACAĞIM..
O yanılıyordu bunu biliyorum. Ama ben senin için devam edeceğim.Karanlıktan korkuyorsun biliyorum.O yüzden fazla direnme.Gel beraber yakalım gezegenin ışıklarını.
Tags: #ayrılık #kimsesiz #unutmak #yürek Beraber çikolata Duymak Kandırmak kardeşlik kayıp MATEM Neden Okumak şiirleri Sonuç Süt YAZMAK zorundalık
