Çocukluğum küsmüş pencerelere,
Pencereler oyuna engel diye,
Kulaklarımı kapatmak istedim de Kapatamadım, ellerim kalkmadı diye.
Büyümediğimi fark ettim, pencereden bakınca.
Hayaller kurmak istedim geleceğe dair
Ama göremedim umut veren yarınları.
Ne koşmak ne uçmak ne okumak vesair
Gece dolaşmak istedim yatağımdan kalkıp
İzin vermedi tutmayan ayağım
Bende geceyi getirdim kendime,
Pencerelere küsüp yıldızlarla konuşmak istedim,
Ama ne gücüm varmış yataktan kalkmaya,
Ne de gücüm varmış yarını konuşmaya.
Kulaklarımı kapatmak istedim,
Cıvıl cıvıl seslere..
Ahh şu pencereler, küsülesi pencereler
Bana dışardaki çocukların gülüşlerini,
İnadına getiresi pencereler!
Artık düşünmeyi de bırakıyorum
Düşündükçe ağrıma gidiyor bensiz gülüşler
Üzülüyorum, üzüldükçe dayanma gücüm bitiyor
Kapatın şu perdeyi hain pencereler.
Elimden tutsa sokaktaki çocuklar
Bir nebze gülsem onlarla bende
Umut olsalar yarınlarıma
Oynasak hep beraber,
Elim sende, kutu kutu pense…
…… ….. …… …..
Tags: #aşkzede #aşk #şiir #özlem #hayalhanem #sma
