Merhabalar….ordamisiniz….evetttt buradasınız şimdi iyi dinleyin beni…..!
O akşam arkadaşım Ellen ve ben begesel izlemeye karar verdik. Kuzenimin ölen büyük büyük babasından kalma koca bir eski belgesel kutusu vardı. Kutuyu dediklemeye başladık fakat ilgi çekici bir belgesel bulamamıştik en son kutu boşalttığın da elim karton kutunun sağ tarafındaki bir yüksekliğe değdi kutunun sağ tarafında iki karton arasına bir şey sıkışmış gibiydi kutuyu yırttım ve yüksekliğe baktım bir CD kutusuydu. Üzerinde (ölülerin yaşamı)(sıradan bir belgesel) yazıyordu.Arkadaşım şaşırma işte çünkü söylediğine göre bu büyük arşivi adi gibi biliyordu ve daha önce böyle bir belgeseli hiç görmemişti ikimiz de ilk defa bu garip belgeseli izleyecektik kutuyu açtım içinde ön yüzü siyah bir CD çıktı televizyonun karşısına geçtik Elle CD player i açmıştı ve benden CD yi takmamı istiyordu bense bu konuda kararsızdım çünkü korkmaktan korkuyordum korkmaktan korkmak çok garip bir histi anlatması dahi çok zor o sırada Elle CDI elimden kaptı ve cihaza yerleştirdi.
‘Bu aptal şeyden korkmuyorsun öyle değil mi?’
Cesur biriydi fakat fazla cesaretin iyi olmadığını iyi bilirim belgesel başladı suresine baktığımızda şaşırmış tık 3 dakikalık kısaca bir belgeselde belki de geri kalan kısmı bozulmuştur bunu öğrenmek için beklememiz gerekecekti elle kumandadan oynatma tuşuna bastı ve begesel başladı tahmin ettiğim gibi ürkütücü bir belgeselde elle nsa öylece gözlerini dikmiş ekrana bakıyordu ekranda fotoğraflar halinde ben zararlar cesetler geçiyordu kalbim yerinden çıkacaktı elle cesurluğu bile yetmedi 30 saniyede elle tam kapatmak için kumandayı eline aldı ki bir ses konuşmaya başladı…
‘Ölüler sandığınız gibi ölü değillerdir onlar ölünce yaşamın başka boyutlarında varlıkların sürdürürler bir ölü eğer isterse sizinle konuşabilir’ gerçekten çok saçmaydı elle bu saçmalığa dayanamamış olacak ki kapattı.
‘İğrenç bir belgeseli ben lavaboya gidiyorum.’
Elle lavaboya gittiğin de odada tek başıma kalmıştım gözüm saatte kaydı saat 8.20 geçiyordu dakikalar geçmesine rağmen elle lavabodan dönmedi. Meraklan IP arkasından gittim lavaboya girdiğimde ise elle yerde öylece yatıyordu ne bir yara ne de bir kan vardı Şok olmuştum korkarak eline dokundum bir bul deposu kadar soğuktu nabzına baktım atmıyordu çok korkmuştum ambulansı aradım ve yardım istedim ambulansa ve beni de yanına bindirdiler kısa bir zaman sonra hastanede üstünden beyaz bir örtü olan elena’nın başından ağlıyordum bu sırada cesedi inceleyen uzman yanıma geldi ve konuşmaya başladı.
‘Bu cesedi ne zaman buldunuz? Kişi en az 3 gün olmuş.’
İşte o zaman beynim de o iğrenç ses yankılandı:
‘Bir ölü… Eğer isterse… Sizinle konuşabilir…’
Tags: #gerilim korku
