Sen dünya’ya güneş gibi doğarken
ben parlamak için yıldızları bekliyordum
bazen rüzgar olup saçlarını savuruyordum
oysa sen bunu hiç anlamıyordun
kirpiklerin her baktığında can yakıyordu
gülüşüne yapışmış gamzelerin
güzelliğine bir başka güzellik katıyordu
üzerine titreyip her nefes alış verişimde
aşkın içime oksijen gibi doluyordu
Tags: Karanlık kirpikler